แนะนำตัวละคร

ต้อง ใจภักดิ์
คณะวิศวะ//ภาคอินเตอร์ ปี3
อายุ 22 ปี สูง 187 เซนติเมตร /
น้ำหนัก 70 กิโลกรัม
เข้ากับคนง่าย ตีมึนเก่ง ใจดี ชอบแอบส่องเฟส เซฟรูป ตามกดไลค์ ชอบตามแอบมองใครบางคน โดยที่เธอไม่เคยรู้ตัว

น้องอร อรรัมภา
คณะมนุษยศาสตร์ // เอกภาษาอังกฤษ
(มนุษย์อิ้ง) ปี1
อายุ 20 ปี สูง 165 เซนติเมตร /
น้ำหนัก 49 กิโลกรัม
อ่อนโยน พูดเพราะ ใสซื่อแต่ไม่โง่
ดูเหมือนไม่ทันคนแต่เธอดันรู้ทุกอย่าง
🤍💙🤎🤍💙🤎
ไม่รู้ว่าพรหมลิขิตหรือว่าเทพเจ้าแห่งความรักอย่างคิวปิดยิงธนูกันแน่ เพราะลูกศรได้แผลงฤทธิ์ปักลงกลางใจให้มีคู่รักใหม่ตั้งแต่แรกพบสบตา
จับโลกหมุนให้เหวี่ยงคนที่ ‘เข็ดกับความรัก’ ให้มาเจอกับคน ‘ไม่เคยมีรัก’ ...ตามหยอด ตามจีบ ดูแลกันและกันอย่างดี อีกคนก้าวเข้าหา อีกคนกลับถอยหนี ใจพร้อมจะมีรักแต่กลับไม่กล้าเปิดใจให้กัน แล้วแบบนี้จะได้รักกันเมื่อไหร่?
-อรรัมภา-
เคยมีคนบอกว่า สะดุดลานเกียร์แล้วจะได้แฟนเป็นวิศวะ มันเป็นเรื่องจริงเหรอ ไม่จริงมั้งเพราะฉันคนหนึ่งที่ไม่เชื่อ ถ้าจะต้องสะดุดล้มแล้วต้องเจ็บตัวเพื่อที่จะได้แฟนสักคน สู้อยู่สวยๆ ปรายตามองให้ผู้ชายที่ไม่ทำให้เราเจ็บตัวดีกว่าตั้งเยอะ หล่อๆ รวยๆ คณะอื่นมีถมเถ แล้วทำไมเราจะต้องเจ็บตัวเพื่อจับผู้ชายคณะวิศวะให้เจ็บตัวเจ็บใจด้วย
เธอผู้ไม่เคยเชื่อเรื่องอาถรรพ์ลานเกียร์เลยสักนิด แต่มันก็ดันมีเหตุให้เกิดอุบัติเหตุ และเธอคือผู้กอบกู้ความขลังของลานเกียร์ให้กลับมาดังอีกครั้ง เมื่อคนที่เข้ามาช่วยกลับเป็นรุ่นพี่ที่เธอปลื้มตั้งแต่วันแรกที่เจอพ่วงด้วยตำแหน่งพี่รหัสแสนดีของเธอเอง จากที่ไม่เชื่อก็อยากภาวนาบนบานต่อเทพเจ้าสามตาดลใจให้เป็นจริง
แต่ยังไม่ทันจะได้ยกมือสาธุ!
ความหวังก็ดับวูบ...
เมื่อพี่รหัสของเธอกลับบอกว่า ก็แค่ช่วยน้องรหัส ถ้าครั้งหน้าเป็นคนอื่นที่ล้มเขาก็จะช่วยเหมือนกัน ‘ช่วยเพื่อนมนุษย์ร่วมโลก’
เพล้ง!!!
หน้าแตกยับขนาดนี้รีบเพ่นไปมูฟออนตัวเองสิคะรออะไร?
-ใจภักดิ์-
เคยมีคนบอกว่า แผลที่เจ็บและรักษายากที่สุดก็คือ ‘แผลใจ’ และมันก็คือเรื่องจริง ถึงแม้ตอนนี้มันจะไม่ได้เจ็บแล้ว แต่ก็ยังเข็ดและกลัวที่จะมีรักครั้งใหม่อยู่ดี หลายปีที่ผ่านมาผมจึงใช้ชีวิตอิสระไม่เคยจริงจังผูกมัดไว้กับใครอีกเลย
จนวันที่ผมได้เจอเธอ ‘น้องเฟรชชี่หน้าใส’ เจ้าของเสียงเหน่อแสนมีเสน่ห์ ภาษาบ้านๆ ความใสซื่อ ความน่ารักของเธอทำให้ความรู้สึกที่ไม่อยากผูกมัดกับใครอีกกลับอยากจะผูกมัดไว้กับเธอ ค่อยๆ ตีเนียนเข้าไปสนิทด้วย ยิ่งรู้จักก็ยิ่งอยากจะขโมยหัวใจเธอมาครอง
แต่...มันอยู่ที่ว่า
ชอบตั้งแต่แรกเจอ แต่กลับไม่กล้ายอมรับหัวใจตัวเอง ทั้งที่เธอเป็นคนเดียวที่ดึงผมออกมาจากความเจ็บครั้งนั้นได้
แต่...ไม่รู้ทำไม
ทุกครั้งที่พอจะขโมยหัวใจมาได้ผมกลับเกิดความกลัวในตอนที่เธอมีความหวัง
ผมกลัวที่จะรัก ส่วน เธอกลัวผมไม่รักจนยอมตัดใจ
เธอวิ่งหนี.... ผมก็วิ่งตามสิครับจะรออะไร อาถรรพ์ลานเกียร์ก็กำหนดไว้แล้วว่าเธอเป็นของผมคนเดียว
🤍💙🤎🤍💙🤎
“ว๊าย!”
ร่างบางเซถลาเมื่อถูกใครบางคนชนจากด้านหลัง โชคดีที่ก่อนจะล้มลงไปกองกับพื้นวงแขนแข็งแรงของใครคนหนึ่งก็คว้าเอวเธอไว้ได้ทัน วินาทีที่เหมือนโลกทั้งใบหยุดหมุนเมื่อตาประสานตาส่งตรงถึงหัวใจ รุ่นน้องที่มีดวงตากลมโตใสซื่อได้บังเจออุบัติเหตุรักกับรุ่นพี่ที่มีแววตาอบอุ่น
“เป็นอะไรหรือเปล่าครับน้อง?” เสียงทุ้มนุ่มเอ่ยถามอย่างห่วงใย
“เป็นโรคหัวใจกำเริบค่ะ”
วินาทีที่ตอบออกไปนั้น เธอไม่รู้เลยว่าผู้ชายที่แสนดีคนนี้ กำลังจะเข้ามาเปลี่ยนชีวิตเด็กเฟรชชี่ธรรมดาๆ ของเธอให้เต็มไปด้วยบทเรียนรักแรกและบทเรียนอันเร่าร้อน... ที่เธอจะไม่มีวันลืมเลือนไปจากใจ!
✅จบสุขนิยม ✅ไม่มีนอกกายนอกใจ
มีการใช้คำหยาบคายสนทนากันในกลุ่มเพื่อน(บ้าง)
•-•-•-•-•-•-•-•-•-•-•-•-•-•
นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นเพื่อความบันเทิงเหมาะสำหรับคนที่มีอายุ 18+ และอาจจะมีการใช้ถ้อยคำที่รุนแรง เนื้อหาทั้งหมดเกิดขึ้นจากจินตนาการของผู้แต่งเท่านั้น ไม่มีเจตนาพาดพิงถึงสถานที่หรือผู้อื่นให้เสียหายแต่อย่างใด เป็นเพียงการเพิ่มอรรถรสให้กับผู้อ่านเท่านั้น
หากผิดพลาดประการใดกราบขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะคะ
