วิศวะคนนั้น… ฉันไม่เอาแล้ว!

เรื่อง ลลิณีย์ 

· · ─── · 𝜗𝜚· ─── · · 

“เรา… ชอบพาย แบบชอบจริง ๆ” 

“คือเราไม่ชอบคนอ้วน” 

“…” 

“ขอโทษนะมีนา” 

ไรต์ ---> (☍﹏⁰) ｡ เหอะ!! ถ้าจะพูดขนาดนี้ ไม่ต้องขอโทษษษษ!! 

ไม่รู้ว่าโลกมันกลม หรือกรรมเก่าของเธอมันแรง 

...ตอน ม.3 เขาทำเธอร้องไห้สมัยที่ยังตัวอ้วนกลมมีสิวเต็มหน้า 

แต่ห้าปีต่อมาในเช้าวันก่อนเปิดเทอมมหา'ลัยปีสองไม่กี่วัน 

มีนา ดาวคณะสถาปัตย์ดันตื่นมาบนเตียงคนแปลกหน้า 

และพบว่าผู้ชายที่วันไนต์ฯ ด้วยเมื่อคืน ดันเป็น... 

'เขา' 

คนที่เธออยากลืมหน้ามากที่สุด! 

"อรุณสวัสดิ์... เมื่อคืนหลับสบายดีนะ :) " 

· · ─── · 𝜗𝜚· ─── · · 

สงวนลิขสิทธิ์ตามพ.ร.บ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 และที่แก้ไขเพิ่มเติม 

โดยห้ามทำซ้ำ ดัดแปลง คัดลอก เนื้อหาของนิยายนี้ รวมทั้งการนำเนื้อหาทั้งหมด 

หรือแต่บางส่วนของนิยายนี้เผยแพร่ต่อสาธารณชนโดยมิได้รับอนุญาต 

หากผู้ใดกระทำการอันถือเป็นการละเมิดลิขสิทธิ์จะถูกดำเนินคดีตามกฎหมายโดยไม่มีข้อยกเว้น 

⚠️ คำเตือนเนื้อหานิยาย Trigger Warning⚠️ 

นิยายเรื่องนี้อาจมีความรุนแรงทางเพศ และความรุนแรงทางภาษา 

การล่วงละเมิดทางเพศ การทารุณกรรม ความรุนแรง การทำร้ายร่างกาย 

ขอให้ผู้อ่านใช้วิจารณญาณในการอ่าน ไม่เหมาะสมกับผู้อ่านที่อายุต่ำกว่า 18 ปี 

ชื่อตัวละคร สถานที่ และเหตุการณ์ต่าง ๆ เป็นเพียงการสมมติขึ้น 

และสร้างจากจินตนาการไม่มีการอ้างอิงจากเรื่องจริงใดๆ ทั้งสิ้น 

⸝⸝>.<⸝⸝ ྀི꒱