───※ ในคืนที่ฟ้าสีคราม มีดวงดาวเปล่งประกาย ※───
Present by Future432
◃─────────────────────────▹
เมื่อรักก่อตัว ความแค้นก็เลือนราง
เมื่อรักผลิบาน ความแค้นก็จางหาย
◃─────────────────────────▹
คราม คีตะ x พราว พริบพราว
พราว พริบพราว
ระหว่างเรามันเริ่มจากความไร้เดียงสา...
ต่อมาเป็นฉันและแม่ที่ทำให้เขาแปรเปลี่ยนเป็นความเกลียดแค้นด้วยความโหดร้าย
'เขาคนนั้น' รังเกียจฉัน แค้นฉัน และอยากแก้แค้นฉัน แต่เขาทำไม่ได้
ดังนั้นฉันจึงยื่นมือเข้าไปและหวังว่าเขาจะได้แก้แค้นสมใจ
"เคียดแค้นแม่ฉัน รังเกียจฉัน งั้นนายก็ย่ำยีฉันสิ"
จากนั้นก็...
"รักฉัน หลงฉัน เชื่อฟังฉัน และอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีฉัน"
คราม คีตะ
ระหว่างเราไม่เคยเริ่มต้นขึ้น...
มีแค่ผมที่ใช้ร่างกายเธอเป็นเครื่องมือระบายอารมณ์
แต่ต่อมาก็ได้รู้ว่าเธอเองก็ติดใจร่างกายผมเช่นกัน
'ผู้หญิงคนนั้น' เย็นชา ใจร้าย และเลือดเย็น ผมเกลียดแค้นเธอและอยากย่ำยีให้แหลกสลาย
อยากให้ผมรักงั้นสิ?
"อย่าสำคัญตัว ยังไงฉันก็ไม่รักเธอ"
อย่าหวังว่าเธอจะสามารถควบคุมผมเหมือนที่แม่เธอทำ ดังนั้น...
"เอากันให้ตาย ยังไงฉันก็เกลียดเธอพริบพราว!"
﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌﹌
หนึ่งคนแค้น หนึ่งคนยอมให้แก้แค้น
หนึ่งคนปากร้าย หนึ่งคนยิ้มรับไม่เคยโกรธเคือง
หนึ่งคนไม่รู้อะไร หนึ่งคนยอมเก็บงำไว้
ทว่า...มีสองคนที่หัวใจแตกสลาย
ก่อนจะกลับกลายเป็นยารักษาที่ทั้งสองต่างไม่มีวันยอมเสียไป
"ผมยอมแพ้แล้ว..."
Future432
ฟ้ากลับมาแล้วค่ะ พร้อมกับนิยายเรื่องใหม่ที่จะมาคว้าใจนักอ่านกลับคืนมา (ฮิๆ)
เรื่องนี้อาจปูทางและใส่เรื่องย่อมาอย่างปวดใจ แต่จริงๆ แล้วมีฉากฟินเยอะมากค่ะ คำเตือนคืออย่าเชื่อเรื่องย่อมาก 555555 เพราะจริงๆ แล้วพระเอกของเราคลั่งรักมาก นางเอกก็ไม่ต่างกัน
ฝากครามพราวไว้ในอ้อมกอดด้วยนะคะ ครามลูกแม่เป็นคนดีม๊าก!
ปล. ปกนิยายได้น้องสาวของฟ้าวาดให้ ฝีมือยังต้องขัดเกลากันอีกเยอะ แต่ฟ้าก็ชอบปกนี้มากเลยค่ะ
ขอให้มีความสุขกับการอ่านนะคะ