รัก(ไม่)ลับฉบับแลกเปลี่ยน

“ยินดีต้อนรับ…คุณคือผู้โชคดีของเขา”

ห้องเรียนคณะบริหาร มหาวิทยาลัยอันดับหนึ่งของปักกิ่งเต็มไปด้วยเสียงพูดคุยจอแจ ทั้งนักศึกษาและผู้ช่วยอาจารย์ต่างตื่นเต้นกับ “ข่าวใหญ่” ที่กำลังแพร่กระจายทั่วมหา’ลัย

“เธอรู้ยัง ดาราอย่างมู่หยาง จะมาเรียนกับเราจริง ๆ ด้วยนะ!”

“เขาหล่อมากเลยอ่ะ ฉันขอแค่ได้เห็นตัวจริงวันละครั้งก็พอแล้ว”

ในขณะที่ทุกคนกำลังพูดถึงพระเอกของเรื่อง…

“ผ้าไหม” นักเรียนแลกเปลี่ยนจากไทยก็เดินหลงอยู่ในตึกคณะคนเดียว

พร้อมกับกระดาษแผ่นเล็กในมือที่เขียนว่า…

“Classroom B401: International Business Management”

“ขอโทษค่ะ ห้องเรียนนี้ไปทางไหนเหรอคะ?”

ผ้าไหมถามนักศึกษาหนุ่มที่ยืนหันหลังอยู่หน้าตู้กดน้ำ

ชายคนนั้นหันกลับมา…

และเธอก็ต้องเบิกตากว้าง

“มู่…มู่หยาง?!”

ดาราหนุ่มหน้าใสที่เธอเคยเห็นในซีรีส์จีนเมื่อสองเดือนก่อน ยืนอยู่ตรงหน้าเธอแบบไม่แต่งหน้า ไม่แต่งตัว มีแค่…รอยยิ้มอบอุ่นที่เขายกให้เธอคนเดียว

“ใช่ครับ ห้องเดียวกันเลย ผ้าไหมใช่ไหม?”

เขาพูดชื่อเธออย่างคล่องเหมือนท่องมาจากโพย

“ทำไมเขารู้ชื่อเรา…?”

ก่อนที่เธอจะได้ถามอะไรต่อ โทรศัพท์ของมู่หยางก็ดังขึ้น — เสียงเรียกจากผู้จัดการส่วนตัว

“ขอโทษนะ ต้องไปถ่ายงานด่วน ฉันฝากเธอจองที่นั่งข้าง ๆ ไว้ให้ด้วยนะ…”

เขาวิ่งจากไป ทิ้งไว้เพียงกลิ่นน้ำหอมจาง ๆ และความวุ่นวายในหัวใจของผ้าไหม