อาของเธอเสียชีวิตกะทันหัน ทิ้งไว้แค่จี้เรือนหนึ่งที่พาเธอย้อนกลับไปในปี 2006 เพื่อเปิดไดอารี่ ค้นหาความจริง และพบใครบางคนที่รออยู่ในอดีต

บทนำ 

ใครคนหนึ่งกำลังกรอกน้ำใส่ตู้เย็นอยู่เพียงลำพัง แต่ทว่าเขากลับเทผงอะไรบางอย่างใส่ลงไปในกระบอกน้ำทุกขวด มือคู่นั้นไม่สามารถเดาได้เลยว่าเป็นมือผู้หญิงหรือผู้ชาย… 

  

ในค่ำคืนหนึ่ง เวลาร่วงโรยมาจนเกือบจะเที่ยงคืนต้อนรับวันใหม่ที่สิบสาม กรกฏาคม วันเกิดนงนุช สาววัยสามสิบห้าปี เธอแต่งงานแล้วกับณภัทรชายหนุ่มวัยเดียวกัน คืนนั้นนงนุชชวนเพื่อนสมัยเรียนที่สนิทกันมากๆมาปาร์ตี้ที่บ้านใหม่ของเธอกับสามี 

  

“ขอโทษนะครับ..” 

“นั่นใครอ่ะ ลุงยามเหรอ?” 

ขณะกำลังนั่งสังสรรค์กับเพื่อนฝูงอยู่ที่ม้าหินอ่อนในบ้าน ก็มีลุงยามเดินมาด้อมๆมองๆหาเจ้าของบ้าน 

“พอดีมีคนเค้าแจ้งมาว่าบ้านนี้เสียงดังนิดนึงอ่ะครับ แหะๆ^^ เห็นคุณนุชลดเสียงเพลงลงแล้วก็ดีแล้วครับ^^” 

“อะไร.. พวกเราก็ไม่ได้เปิดเพลงนะ สงสัยเสียงแกแน่ๆเลยแจน บอกว่าให้หัวเราะเบาๆไง” 

“นุช! แกนั่นแหละหัวเราะดังกว่าฉันอีก คนบ้าอะไรหัวเราะโคตรน่าเกลียดเลย ฮ่าๆๆ” 

“ลุงยามก็มาเอาไปสักแก้วสิลุง ไม่ได้ติดสินบนนะลุงเดี๋ยวพวกเราก็แยกย้ายกันแล้ว มาเอาไปสักแก้วๆมาๆ” 

“แหม่ จะดีเหรอครับ^^” 

ลุงยามก็คงเปลี่ยวหัวใจเหมือนกันสินะ ฮ่าๆ ทำทีอิดออดเล็กน้อยแต่ก็เปิดประตูรั้วเดินเข้ามาร่วมจอยด้วยสักแก้วสองแก้วก่อนจะขอตัวกลับออกไป 

“ไปเหอะๆ พวกเราพูดว่าจะกลับตั้งแต่ชั่วโมงที่แล้วละนะ ลูกฉันโทรมาตามแล้วต้องกลับจริงๆแล้วแหละ” 

ท่าทางลุกลี้ลุกลนของใบปอที่อยากจะกลับบ้านใจจะขาดแล้ว หยิบดูมือถือว่าเป็นเวลาดึกมากแล้วก็ยิ่งร้อนรนใจ 

“ใบปอ.. นี่แกจะทิ้งฉันเพื่อไปอยู่กับลูกจริงๆหรอ” 

“เออสิวะ -_- ฉันมีลูกมีผัวนะ” 

“เออ งั้นฉันก็กลับเหมือนกัน ให้ผัวเมียเค้าได้จู๋จี๋กันสักที ขอให้ได้ขอให้โดนสักทีนะจ๊ะเพื่อนรัก" 

สาหยิกแก้มนุชด้วยความหมั่นเขี้ยว เพราะทุกคนรู้ว่านุชกับภัทรตั้งใจจะปั๊มลูกกันวันนี้ให้ติดให้ได้  

“ห้องน้ำฉันส้วมเต็มยังอะ แกไปนานมากเลยสา” 

“ก็คนขี้อ่ะจ้ะ ถามจริงแกขี้สิบวิก็เสร็จเลยรึไง” 

“อี๋จะอ้วกกกก สาแกพูดอะไรของแก อี๋” 

“จ้าแม่คนไร้เดียงสา แม่คนไม่เคยขี้ แม่เทวดามาเกิด” 

เสียงหัวเราะดังขึ้นเป็นระยะถ้าหากพวกเรายังเอาแต่หยอกล้อคุยเล่นกันอยู่แบบนี้ 

“นี่ฉันช่วยมอมนุชได้เท่านี้นะภัทร ที่เหลือนายจัดการต่อเอาเองนะ” 

“จ้ะแจน ถ้าไม่ได้แจนนี่ภัทรคงไม่มีปัญญามอมนุชเองแน่ๆเลย” 

“มันพูดประชดใช่มั้ย ห๊ะ นุช นี่ผัวแกพูดประชดฉันใช่มั้ย ห๊ะ” 

“ใจเย็นเพื่อน ใจเย็นก่อนนะ ผัวฉันพูดเล่นน่า” 

แก๊งเราหยอกล้อเล่นกันเหมือนเด็กๆไม่เคยเปลี่ยนเลย.. 

  

หลังจากนั้นไม่นานทุกคนก็กลับออกไปจากบ้านนุชกันหมด เหลือแต่เพียงคู่สามีภรรยาที่สลบไสลอยู่ในห้องครัว พร้อมกับมีดทำครัวคนละเล่มวางอยู่ข้างตัวของทั้งคู่ 

ข้อมือของพวกเขาถูกกรีดในจุดเดียวกันราวกับว่าพวกเขานัดกันทำอัตวินิบาตกรรมตนเอง…ทั้งคู่เสียชีวิตในเวลาต่อมาทันที 

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว