ตรวนแค้น พันธการสายใยรัก

“ทุกการหายใจของเธอ…คือการเตือนว่าพ่อเธอฆ่าแม่ฉัน”

— วาตะ

เสียงสายฝนโปรยปรายในคืนหนึ่งที่เงียบงัน แต่กลับดังกึกก้องในหัวใจของเด็กสาววัยเพียงสิบแปดปี…

‘สายน้ำ’ ยืนนิ่งอยู่กลางงานศพพ่อและแม่ของตน ใบหน้าซีดเซียวไร้คำพูด น้ำตาหมดไปตั้งแต่คำว่า “พ่อเธอเป็นฆาตกร” ถูกโยนใส่เธอราวกับดาบเล่มแหลมที่ตัดขาดลมหายใจแห่งความอบอุ่นที่เธอเคยมี

โลกทั้งใบถล่มทลาย… เหลือไว้เพียงเด็กสาวที่ไม่มีแม้แต่ที่ให้ยืนในสังคม

ห่างออกไปหลายพันไมล์… ‘วาตะ’ ชายหนุ่มเจ้าของสายตาเย็นชา ที่เพิ่งกลับจากต่างประเทศด้วยจิตใจพังทลาย เขาได้รับข่าวว่าแม่ผู้เป็นที่รักเสียชีวิตอย่างกะทันหันจากการถูกวางยาพิษ—และคนที่ตกเป็นผู้ต้องสงสัยคือพ่อของหญิงสาวที่เขาเคยเจอเพียงไม่กี่ครั้ง แต่ไม่มีวันลืม…

สายน้ำ…

เด็กสาวผู้มีรอยยิ้มใสซื่อในวันนั้น

กลายเป็น “ลูกฆาตกร” ในวันนี้

ความเกลียดชังค่อยๆ ก่อตัวขึ้นอย่างช้าๆ ในใจของวาตะ… และเมื่อกลับมายืนบนผืนแผ่นดินที่แม่เขาหลับใหล เขาตัดสินใจแล้วว่าจะทำให้ผู้หญิงคนนั้น…

เจ็บเท่าที่คนเป็นลูกต้องเจ็บเมื่อแม่ตาย

เธอจะไม่มีวันหลุดพ้น

จะต้องใช้ร่างกายและหัวใจชดใช้ทุกอย่าง

แม้จะไม่ใช่เธอที่ฆ่าแม่เขา…

แต่เป็นเธอที่ “ต้องจ่าย”

ในโลกที่ความจริงถูกบดบังด้วยความแค้น

ความเจ็บปวดถูกหล่อเลี้ยงด้วยราคะ

สายใยแห่งชีวิต…จึงเริ่มต้นจาก “ตรวน” ที่ไม่มีวันคลาย