อยากให้รักก็จะรัก แต่ถ้าอยากจะหนีก็จะล่าม
คามิล
“สำคัญมากกว่าเธอที่ยืนอยู่ตรงนี้ก็แล้วกัน!”
VS
“ก็บอกว่าไม่ปล่อยไงพราว ไม่คิดจะปล่อย”
พราวพลอย
“ถ้าคุณรักพราวสักนิด สักนิดของ... ฮึก!”
VS
“เรื่องของคุณ! แต่พราวเกลียดคุณ!”
“พราวเคยอยู่ในสายตาคุณบ้างไหม”
“ฉันทำอะไรอีก”
“พราวจะอยู่หรือไปสำหรับคุณมันไม่มีความหมายเลยสินะ”
“ฉันไม่เคยบังคับเธอพราว” แล้วทำไมถึงทำเหมือนเขาผิดไปหมดอีกแล้ว
“พราวรู้ เป็นพราวเองที่หน้าด้านอยู่ทั้งที่คุณก็แสดงออกว่าไม่ต้องการมาตลอด!”
“.....”
“ถ้าพราวทำได้พราวก็ไม่อยากรักคุณหรอก คนอย่างคุณมันไม่เคยรักใครนอกจากตัวเอง!”
“พราว”
“หรือว่าไม่จริงล่ะ ที่คุณเลิกกับแฟนเก่าเพราะอะไรถ้าไม่ใช่นิสัยของคุณ!”
“อย่าพูดอะไรที่เธอไม่รู้!”
“หึ!”
“หมายความว่ายังไง”
“ผู้ชายอย่างคุณอาจจะหายาก แต่พราวเชื่อว่าพราวหาได้!”
“แต่ผู้หญิงอย่างเธอหาไม่ยาก แล้วฉันก็หาได้ง่ายๆ เลย!”
WARNING!!!
ควรใช้วิจารณญาณในการอ่าน
บรรยายฉากร่วมรักอย่างละเอียด
มีการใช้ความรุนแรงหลายรูปแบบ
ขับเคลื่อนบทบาทโดยตัวละครและเนื้อหาที่แต่งขึ้น
ไม่เกี่ยวข้องกับบุคคล/อาชีพใดทั้งสิ้น
ไม่เหมาะกับผู้ที่มีความรู้สึกอ่อนไหว
ความสัมพันธ์ Toxic,ดูถูกเหยียดหยาม,บีบบังคับ,คำหยาบคาย
ห้าม คัดลอก ดัดแปลง หรือนำเนื้อหาไปเผยแพร่โดยไม่ได้รับอนุญาต
(พ.ร.บ. ลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537)
สิทธิ์ของผู้เขียน Dark MemorieS. เพียงผู้เดียว
Guest
