ฮูหยินตัวร้ายของข้า เจ้าช่างงดงามยิ่งนัก

คำโปรย 

คนที่นางรักคือเขา คนที่สังหารนางก็คือเขา เช่นนั้นได้หวนกลับมาครานี้ นางจะตัดวาสนาให้สิ้นซาก แต่งกับชายอื่นเสียให้รู้แล้วรู้รอด แต่เหตุไฉนเขาถึงได้กลายเป็นหมาหวงก้าง คอยเทียวไล้เทียวขื่อไม่เลิกเช่นนี้? 

*************** 

คัทซีน!!! 

"กู้เจิ้งหยวน! ข้าพูดไปชัดเจนแล้ว ว่าระหว่างข้ากับท่าน ไม่ขอยุ่งเกี่ยวกันอีก เหตุไฉนท่านยังตามมาคะคานข้าไม่เลิกเช่นนี้ ท่านต้องการอะไรจากคนอย่างข้ากันแน่!" 

ทันทีที่นางเอ่ยชื่อแซ่ของเขาจนเต็มยศ ชายผู้นั้นก็ปรากฏตัวขึ้น เขาเดินเหยียบพรมสีแดงสดด้วยท่าทางสง่าผ่าเผย ทั้งที่ตัวเองเป็นฝ่ายพังงานแต่งงานของผู้อื่นแท้ ๆ แต่ทว่าสีหน้าท่าทางกลับไม่มีความสลดเลยแม้แต่น้อย หนำซ้ำแววตาของเขายังเพ่งเล็งไปที่เจ้าสาวของคนอื่นอย่างหน้าไม่อาย 

"ข้าต้องการแต่งกับเจ้า" 

"แต่ข้าไม่ต้องการแต่งกับท่าน!" 

"ต้องการหรือไม่ต้องการ เจ้าปฏิเสธได้งั้นหรือ? ในเมื่อพวกเรา" 

"นี่ท่าน! หยุดเดี๋ยวนี้นะ! ห้ามพูดมันออกมาเด็ดขาด!" 

กู้เจิ้งหยวนมองหน้าเผยหนิงหวังด้วยสายตาคมปลาบ ประหนึ่งว่าตนถือไพ่เหนือกว่า จากนั้นก็หันมาจ้องหน้าซ่งจิ่นเหอด้วยสายตาเจ้าเล่ห์แสนกล ราวกับต้องการจะเอาชนะ