ครรภ์นี้ที่เขาหวง

ครรภ์นี้ที่เขาหวง 

เรื่องย่อ 

‘คีริน’ ให้ ‘มนทิยา’ รอมาห้าปี บอกว่าจะพาเข้าบ้านไปพบกับบิดามารดา มนทิยาก็รอแล้วรอเล่า เตรียมการทุกอย่าง งานบ้านงานเรือน เรียนเรื่องมารยาท หวังจะเป็นสะใภ้ของตระกูล ‘สุนทรเทวา’

ทว่า...สุดท้าย ทางสุนทรเทวากลับบอกให้ลูกชายคนเดียวของตระกูลเลิกกับเธอ เพราะพวกเขาสูงส่งเกินกว่า…จะนับญาติกับสะใภ้ยาจก

คีรินเองก็ยอมทำตามที่พ่อแม่สั่ง เขาบอกเลิกมนทิยา แม้ว่าจะรักเธอมาก แต่เขาก็ย่อมเลือกครอบครัวมาเป็นอันดับแรก ฝ่ายมนทิยายอมถอยออกมา ไม่อ้อนวอนขอความเห็นใจ เธอเข้มแข็งมาก ออกมาตั้งหลักชีวิตใหม่ด้วยตัวเอง

ทว่า...หญิงสาวกลับมีลูกของคีรินติดท้องมาด้วย!

****ตัวอย่างบางตอน****

"หมายความว่ายังไง" เขาถามเสียงเข้ม

"คุณฉลาดไม่ใช่เหรอคะ" อันที่จริงเธอไม่ได้มีแผนอะไร เธอแค่เจ็บใจ และไม่อยากจะแพ้

แล้วเขาเอาสิทธิ์อะไรมาก่อกวนกันเช่นนี้ คิดว่าเราควรจบกันไปแล้ว แต่เขาก็ยังตามราวีไม่เลิกรา

"คุณจะบอกว่า นายการันต์คือพ่อของเด็ก" เป็นไปไม่ได้ ไม่มีทางเด็ดขาด

ฝ่ายมนทิยาทำหน้าถือดีเข้าสู้ เธอตอบว่า

"คุณการันต์ที่ไหนกัน ฉันเพิ่งรู้จักกับเขาไม่นาน ผู้ชายคนอื่นต่างหาก"

"อย่ามาโกหกผมให้ยากเลย"

"ก็ลองคิดเอาแล้วกันนะคะ คุณไม่อยู่บ้าน ออกไปทำงาน ส่วนฉันอยู่บ้านคนเดียวมาหลายปี"

ใบหน้าของคีรินแดงก่ำ เขาไม่เชื่อว่าเธอทำแบบนั้น อีกฝ่ายแค่ต้องการอยากเอาชนะเขาแค่นั้นเอง

"อย่ามาถ่วงเวลาหน่อยเลย"

"ฉันเหรอ เปล่าเลยค่ะ แค่บอกเล่าความจริงให้ฟัง คิดดูนะคะ ถ้าฉันท้องลูกคุณจริง ตั้งแต่รู้ตัวว่าเป็นแม่ ฉันก็ต้องติดต่อคุณไปแล้ว แต่นี่ทำไมฉันยังใช้ชีวิตเหมือนไม่มีอะไร ทั้งที่ฉันรักคุณจะตาย" ใบหน้าของเธอเหยียดหยามอีกฝ่าย

"ก็เพราะว่าเด็กในท้องไม่ใช่ลูกคุณไง"

"ไม่มีทาง ผมไม่เชื่อ" เขาเดินเข้าไปหาแล้วจับมือเธออีกครั้ง "มากับผมมน อย่าทำให้มันเป็นเรื่องใหญ่"

"แล้วจะพาฉันไปไหนไม่ทราบ "

"ผมจะพาคุณไปตรวจดีเอ็นเอเด็กในท้อง"

"หึ นั่นไง เพราะคุณเองก็ไม่แน่ใจว่าเขาคือลูกคุณใช่ไหมล่ะ " เธอไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรดี

แน่แล้ว สิ่งที่เขาต้องการคือลูกของเธอ!

"ผมมั่นใจ แต่พ่อกับแม่ผม ท่านต้องการหลักฐาน มน ท่านให้โอกาสเราแล้ว กลับมารักกันเถอะนะ ผมรู้ว่าคุณโกรธผม ผมรู้ว่าผมมันผิด ผมมันขี้ขลาด แต่ตอนนี้ เรามีโอกาสได้รักกันแล้ว กลับมาอยู่ด้วยกันเถอะนะ"

"ไม่ค่ะ ฉันไม่กินของที่คายไปแล้ว อีกอย่างฉันลืมคุณไปแล้วด้วย!"

"นั่นสิ!...แล้วหันไปปลูกต้นรักกับไอ้การันต์นั่นใช่ไหม" ดวงตาของเขาวาบขึ้น

คีรินกำลังหึงมนทิยา...

"มานี่เลย มากับผม อย่าคิดว่าผมจะยอมให้คุณเสวยสุขกับมัน"

"นี่คุณปล่อยฉันนะ บอกให้ปล่อยไง ฉันไม่ไป"

เรื่องนี้มีอีบุคแล้วค่ะ

คำเตือน นิยายเรื่องนี้คือสิ่งที่จินตนาการขึ้น ชื่อ บุคคล สถานที่ เหตุการณ์ไม่มีอยู่จริง เนื้อหาอยู่ในโลกจินตนาการ ไรต์ไม่ได้มีเจตนาในการชี้นำสิ่งไม่ถูกต้องให้แก่เยาวชน ดังนั้นนักอ่านต้องอ่านแล้วใช้วิจารณญาณให้มาก อ่านเพื่อความสนุก และต้องแยกแยะได้ว่าอันไหนโลกจริง อันไหนโลกจินตนาการ