นางร้ายผู้นี้ของปราบพยศตัวร้ายดูสักครา

เมื่อจู่ๆ 'เสี่ยวหว่าน' ได้เข้ามาอยู่ในร่างของ 'ถังซูหว่าน' นางร้ายที่ดันไปหลงใหลปักใจรักเพียงพระเอก ถึงขั้นทำทุกวิถีทางเพื่อให้ได้อีกฝ่ายมาครอง จนสุดท้ายจุดจบก็หนีไม่พ้นต้องตายอย่างน่าอนาถ! ด้วยเหตุนี้นางจึงตัดสินใจตัดไฟแต่ต้นลม ไม่ไปแย่งพระเอกหน้าจืดกับนางเอกตามเส้นเรื่องที่ควรจะเป็น  

ทว่ากลับเคราะห์ซ้ำกรรมซัด ผู้ใดจะคาดคิดเล่าว่าร่างนี้เดิมทีดันไปมีพันธะสัญญาจำต้องแต่งกับ 'ซ่งซีเหยียน' ตัวร้ายของเรื่องค้ำคออยู่อย่างไม่อาจหลีกเลี่ยงได้เสียอย่างนั้น!  

หนำซ้ำเจ้าว่าที่สามีผู้อำหิตนั่น ถึงขั้นคิดจะวางยาพิษสังหารเจ้าสาวอย่างนางในคืนเข้าหอเสียด้วย!!  

เพ้ย! ไอ้ลูกหมาเอ้ย!! ร่างนี้ไปเจื้อนน้องชายเขาทิ้งหรือไร ไยจึงโหดแท้! 

ในเมื่อไม่อาจล่มงานวิวาห์ได้ เสี่ยวหว่านจึงตัดสินใจเผชิญหน้ากับปัญหา โดยการผูกมิตรไมตรีทำดีกับตัวร้าย รวมถึงชิงช่วยชีวิตอีกฝ่ายตัดหน้านางเอก เพื่อหวังให้เขาสำนึกบุญคุณ เปลี่ยนใจไม่สังหารนางทิ้งคาจวน 

เพราะอย่างน้อยๆ หลังแต่งเข้าจวนซ่งไป เสี่ยวหว่านก็คงจะพอได้ใช้ชีวิตอย่างสงบสุขอยู่บ้าง ไว้เมื่อถึงฉากที่ตัวร้ายคิดจะแย่งชิงตัวนางเอกกับพระเอก นางค่อยหาโอกาสคิดข้ออ้างเพื่อหย่าขาดอีกฝ่ายเอา 

เสี่ยวหว่านคิดไว้อย่างนั้น...แต่ไฉนเลยการกระทำของนาง กลับถูกตัวร้ายเข้าใจผิดคิดว่าการที่นางนั้นช่วยชีวิตและคอยทำดีด้วย เพียงเพื่อหวังค่าตอบแทนเป็นเรือนร่างของเขา จนไม่รู้อะไรเข้าสิงให้อีกฝ่ายเริ่มเปลี่ยนจากเฉยชา มาเป็นหมกหมุ่นกล่าวจะมอบกายให้นางไม่หยุดหย่อนเสียได้!!  

. 

. 

. 

"จะมีสิ่งตอบแทนใดที่ล้ำค่าเท่าเรือนร่างตรงหน้าเจ้าอีกเล่า" 

ทันทีที่กล่าวด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึมจริงจังจบ มือหนาพลันค่อยๆ ถอดชุดคลุมของตนออกอย่างอ้อยอิ่ง ก่อนจะถูกน้ำเสียงเล็กที่เต็มไปด้วยความตะลีตะลานกล่าวขัดขึ้น หมายให้เขาหยุดมือในการกระทำนั้นเสีย 

“ช้าก่อน! มิใช่ว่าท่านรังเกียจข้าหรอกรึ จะมามอบกายให้ข้าได้เช่นไร!?" 

มือหนาที่กำลังขยับหยุดชะงักลงไปชั่วครู่ ก่อนจะเลื่อนสายตาประดุจคมเหยี่ยวแฝงความเจ้าเล่ห์ ไปจดจ้องมองยังสตรีที่ทำดวงตาเบิกตากว้างราวตกตะลึงในการกระทำของเขาแน่วนิ่ง 

ถังซูหว่านที่คิดว่าคงเรียกสติอีกฝ่ายได้แล้ว ทว่านางจำต้องคิดผิด เมื่อใบหน้าคมคายที่เคยเคร่งขรึมจริงจังกลับค่อยๆ แสยะยิ้มมิวายเลียริมฝีปากอย่างมีเลศนัยออกมา 

"หึ! วางใจเถิด ทั้งชีวิตนี้บุรุษอย่างข้าสามารถแยกแยะได้ว่าบุญคุณมิควรติดค้าง เจ้าอย่ามัวรั้งรออยู่เลย จงมารับร่างกายนี้ไว้และอ่อนโยนด้วยเล่า…" 

"..." 

ครั้นได้ฟังวาจาที่มุ่งมั่นและตรงไปตรงมาเยี่ยงนั้น หญิงสาวถึงกับพูดสิ่งใดไม่ออก นอกจากกลืนน้ำลายพลางมองซ่งซีเหยียนที่เริ่มปลดเข็มขัดรัดเอวบนชุดของเขาออกต่อหน้านางทีละชิ้นๆ ด้วยความอ่อนจิตอ่อนใจ 

เหอะๆ ไอ้ตัวร้ายจอมเจ้าเล่ห์นี่คงกำลังเข้าใจผิดอันใดอยู่เป็นแน่ เห็นนางเป็นสตรีเช่นไรกัน จู่ๆ มาถอดอาภรณ์โชว์เรือนร่างที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามกระชากใจเช่นนี้ แล้วใครจะไปหักห้ามใจกล่าวปฏิเสธไหวเล่า!!! 

>>>> สวัสดีค่า นิยายเรื่องที่สามเพิ่งเริ่มเปิดเรื่องใหม่นี้ เป็นแบบเบาสมองไม่ได้ซับซ้อนอะไรมากมาย เน้นความสัมพันธ์ของพระนางเป็นหลักนะคะ โดยรวมเป็นแนวฟีลกู๊ด มีดราม่าบ้างประปราย มีปมบ้างเล็กน้อยพอให้เดา เนื่องจากเป็นเรื่องที่เพิ่งเริ่มแต่งขึ้นแล้วลงเลยอาจจะช้าอยู่บ้าง สามารถกดเก็บเข้าชั้นไว้ก่อนได้เลยนะคะ 

...ไรท์ไม่รู้จะเขียนบรรยายได้ดีพอไหม นักอ่านเข้าถึงอารมณ์ตัวละครรึเปล่า ถึงยังไงไรท์ก็ยังต้องฝึกอีกมาก หากผิดพลาดประการใดต้องขออภัยนักอ่านทุกท่านด้วยนะคะ ถ้าชอบฝากกดหัวใจ กดติดตาม และกดเพิ่มเข้าชั้นด้วยนะคะ  

คำเตือน : นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องที่แต่งขึ้นเพื่อความบันเทิงจากจินตนาการของผู้เขียนเท่านั้น เกิดจากจินตนาการล้วนๆ ไม่อ้างอิงประวัติศาสตร์ ซึ่งอาจต่างจากความเป็นจริง และมีบางฉากบางเหตุการณ์ที่อาจไม่เน้นถึงความสมเหตุสมผลของตัวละคร ขอโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน 

@สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.2537 ห้ามคัดลอก ทำซ้ำ ดัดแปลงหรือนำเนื้อหาส่วนใดส่วนหนึ่งของนิยายเรื่องนี้ไปเผยแพร่ ไม่ว่าจะกรณีใดๆ ก็ตาม โดยไม่ได้รับการอนุญาตจากเจ้าของผลงาน หากผู้ใดละเมิดลิขสิทธิ์ถือเป็นการกระทำที่มีความผิดทางกฏหมายตามพรบ. ลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 ผู้กระทำความผิดต้องได้รับโทษตามพระราชบัญญัติที่กำหนดไว้ 

ฝากติดตามผลงานด้วยน้า