แพรริณ สถาปนิกสาวยุคปัจจุบัน ผู้โดดเดี่ยวและมีชีวิตที่ขาดความอบอุ่น ได้รับมอบหมายให้บูรณะเรือนไทยโบราณหลังหนึ่งที่เต็มไปด้วยปริศนา ระหว่างการสำรวจ เธอค้นพบกลไกลึกลับซ่อนอยู่ภายในผนัง และเผลอสัมผัสมันโดยไม่ได้ตั้งใจ ทำให้เธอถูกดูดเข้าสู่ห้วงเวลาอันมืดมิด
เมื่อรู้สึกตัวอีกครั้ง แพรริณพบว่าตัวเองยังอยู่ในเรือนเดิม แต่โลกกลับเปลี่ยนไป ทุกคนแต่งกายด้วยชุดโบราณ พูดภาษาแปลกประหลาด และมีวิถีชีวิตที่แตกต่างจากที่เธอคุ้นเคย เธอถูกมองว่าเป็นคนประหลาด และถูกสังคมหมู่บ้านปฏิเสธ จนกระทั่งได้พบกับ สายสร้อย หญิงสาวชาวบ้านผู้สง่างามและจิตใจดี ผู้มอบที่พักพิงและการดูแลโดยไม่หวังสิ่งใดตอบแทน
แม้ช่วงแรกแพรริณจะหวาดกลัวและสับสน เธอก็ค่อย ๆ เรียนรู้การใช้ชีวิตในโลกใบใหม่ และเริ่มผูกพันกับสายสร้อยทีละน้อย ความสัมพันธ์ที่เริ่มต้นจากมิตรภาพของผู้หญิงสองคน ค่อย ๆ กลายเป็นสายใยบางที่มีความหมายมากยิ่งกว่าคำว่า “เพื่อน” ท่ามกลางสังคมโบราณที่ตีกรอบเพศและบทบาทไว้แน่นหนา
ในขณะที่ความรักกำลังเติบโต แพรริณก็ค้นพบความจริงเกี่ยวกับกลไกย้อนเวลาที่พาเธอมา ว่ามันอาจเป็นมากกว่าเพียงเครื่องย้อนเวลา แต่มันคือ “กับดักของกาลเวลา” ที่อาจพรากเธอออกจากสายสร้อยตลอดกาล การดิ้นรนเพื่อเอาชนะกฎแห่งยุคสมัยจึงเริ่มต้นขึ้น
ระหว่างทาง เธอใช้ความรู้จากโลกอนาคตช่วยเหลือหมู่บ้านอย่างไม่คาดคิด จนเริ่มได้รับการยอมรับทีละน้อย และความรักของเธอกับสายสร้อยก็เติบโตผ่านความเข้าใจ ความเสียสละ และการยืนหยัดเคียงข้างกันในทุกข์ยาก
แต่เมื่อสัญญาณการถูกดึงกลับสู่ยุคปัจจุบันเริ่มชัดเจน แพรริณต้องตัดสินใจเลือกระหว่างโลกที่เธอจากมากับความรักที่ไม่อาจหาได้จากที่ใดอีก การเลือกอยู่กับสายสร้อยในอดีตอาจหมายถึงการละทิ้งโลกใบเดิมไปตลอดกาล
“แด่เธอผู้เป็นอดีต” คือเรื่องราวของการค้นพบตัวตน ความรักที่บริสุทธิ์เหนือกาลเวลา และการต่อสู้เพื่อรักษาหัวใจที่เลือกจะยืนอยู่ในโลกที่ไม่ใช่ของตน...แต่เป็นโลกที่มีเธอ
Guest
