เช้าแม่งโคตรร้อน เหงื่อซึมตรงหลังพอดีตอนยกหม้อแกงเขียวหวานขึ้นตั้งไฟ เธอสบถเบา ๆ พลางเช็ดเหงื่อที่ซึมตามซอกอก ผ้ากันเปื้อนที่ผูกอยู่เหมือนจะไม่ช่วยอะไรเลยซักนิดกับอากาศร้อนฉิบหายแบบนี้
เสียงจักรยานยนต์ดังลั่นเข้ามาในซอย พร้อมกลิ่นน้ำหอมถูก ๆ ปะทะจมูก “มาอีกแล้ว…มาเร็วจังของยังเตรียมไม่เส่ร็จเลย” เธอบ่นงึมงำ แต่ก็ไม่ได้หยุดตักแกงให้
“วันนี้มีต้มข่าไก่มั้ยครับแม่ค้า” เสียงทุ้มต่ำดังจากด้านหลัง
เขายิ้ม เหงื่อชื้นบนอกเปลือยใต้เสื้อกีฬาแขนกุดยิ่งทำให้ดูเป็นไอ้เถื่อนจอมเย่อหยิ่ง
เธอปรายตามองเขา ก่อนจะพูดเสียงห้วน “ไม่มี มีแค่นี้ จะเอาอะไรก็ชี้เอา”
“แล้วถ้าอยากได้อย่างอื่นที่ไม่อยู่บนโต๊ะล่ะครับ?”
ประโยคนี้ทำเอามือที่กำลังตักข้าวหยุดชะงัก นั่นแหละ...จุดเริ่มต้นของทุกอย่าง
จากคนที่เจอหน้ากันวันละ 10 นาที กลายเป็นคนที่ติดกันทั้งคืน
เขาไม่ได้มาแค่ซื้อข้าว แต่เขามา 'กินเธอ' ด้วย
แรง...ดิบ...ไม่ปรานี และเธอก็...ดันชอบมันฉิบหาย