ถ้าเป็นฉันจะได้หรือเปล่า?

น้ำและภู... ชื่อสองชื่อที่ผูกพันกันมาตั้งแต่สมัยมัธยมต้น แปดปีแห่งมิตรภาพถูกถักทอด้วยเสียงหัวเราะ ความห่วงใย และความลับที่ซ่อนอยู่ในใจใครบางคน 

สำหรับภู น้ำคือเพื่อนสนิท ผู้ชายที่เขาไว้ใจที่สุด คนที่รู้ใจเขาในทุกสถานการณ์ คนที่พร้อมจะอยู่เคียงข้างเขาเสมอ แต่สำหรับน้ำ ภูไม่ใช่แค่เพื่อน ภูคือคนที่เขาแอบรัก... รักมากที่สุดในชีวิต 

ความรู้สึกที่ไม่เคยถูกเอื้อนเอ่ย กลายเป็นกำแพงบาง ๆ ทว่าแข็งแกร่ง ที่กั้นระหว่าง "ความเป็นเพื่อน" กับ "ความเป็นไปไม่ได้" น้ำเฝ้ามองภู เฝ้าดูแลภูในฐานะเพื่อน เฝ้าเก็บซ่อนความรู้สึกที่มันเกินเลยไปกว่านั้นไว้ในส่วนลึกของหัวใจ 

และแล้ว โชคชะตาก็นำพาให้ทั้งสองกลับมาเรียนที่เดียวกันอีกครั้ง ในรั้วมหาวิทยาลัยเดียวกัน ความใกล้ชิดที่เคยชิน เริ่มกลายเป็นบททดสอบครั้งใหญ่ของหัวใจ น้ำต้องเผชิญหน้ากับภูในทุกวัน เห็นรอยยิ้มของภู รับฟังเรื่องราวของภู... และพยายามอย่างยิ่งที่จะไม่ให้ความรู้สึกของตัวเองแสดงออกมา 

ท่ามกลางความสับสนในใจ การปรากฏตัวของปก เพื่อนใหม่ที่ดูจะเข้าใจน้ำอย่างลึกซึ้ง กลับกลายเป็นอีกหนึ่งบททดสอบ ปกมองเห็นความรู้สึกที่น้ำซ่อนไว้ ปกใส่ใจน้ำในแบบที่เพื่อนคนหนึ่งไม่ควรใส่ใจ และปกพร้อมที่จะรักน้ำในแบบที่ภูไม่เคยทำ น้ำจึงต้องเผชิญหน้ากับคำถามที่ยากที่สุดในชีวิต ระหว่างคนที่เขารักมานาน รักจนไม่กล้าเอ่ยคำว่ารัก กับคนที่พร้อมจะรักเขา รักอย่างไม่มีเงื่อนไข หัวใจของเขาจะเลือกใคร? 

นี่คือนิยายแห่งความรู้สึกที่บริสุทธิ์ ซื่อสัตย์ และเจ็บเบา ๆ เหมือนกาแฟที่ขมในตอนแรก แต่ทิ้งกลิ่นหอมกรุ่นไว้ในใจไปอีกนาน... นิยายที่จะพาคุณไปสำรวจความซับซ้อนของหัวใจ และตั้งคำถามกับความหมายของคำว่า "รัก" 

คำเตือนจากผู้เขียน 

นิยายตอนนี้มีเนื้อหาที่อาจกระทบกระเทือนจิตใจ...โดยเฉพาะท่านผู้อ่านที่เคยมีประสบการณ์ “แอบรักเพื่อนสนิท” มาก่อน (ผู้เขียนก็เคย) 

ยิ่งถ้าเพื่อนคนนั้นเป็นคนที่คุณแอบรักมานานถึง 8 ปี 8 ปีที่อาจแวะไปจอดที่อื่นบ้าง แต่ยังจำรสชาติเดิมได้เหมือนอ่านหนังสือ เล่มหนึ่งค้างไว้ แล้วดันไปหยิบเล่มอื่นมาอ่านก่อน 

ที่เจ็บกว่าคือ...มันดันมีอีกคนที่พร้อมจะรักคุณโดยไม่ถามเลยสักคำว่าเคยรักใครมาก่อน 

นิยายเรื่องนี้มีฉากที่สื่อถึงความสัมพันธ์ทางเพศอย่างลึกซึ้ง (NC18+)  

และเรื่องนี้มีการใช้ภาษาตรงไปตรงมาในบางช่วง และบรรยายอารมณ์ที่อาจทำให้คุณ... 

หัวเราะ (ไปกับความซื่อถึงขั้นน่าตีของตัวละคร) 

ฟินจนหมอนขาด (เพราะโมเมนต์ที่ไม่มีในชีวิตจริง) 

และร้องไห้เงียบ ๆ ตอนตีสอง (เพราะความเจ็บของการรักเขาข้างเดียวมาตลอด) 

การวางเหรียญในบางตอน เป็นการเปิดให้คุณตัดสินใจว่าจะอ่านด้วยความยินยอมอย่างชัดเจน 

สำหรับฉาก NC18+ ผู้เขียนจำเป็นต้องติดเหรียญเพื่อให้ผู้อ่านจ่าย เนื้อหาส่วนนั้นแม้จะไม่กระทบเส้นเรื่องหลัก แต่จะช่วยเปิดอีกมุมลึกของตัวละครที่คำพูดธรรมดาบรรยายไม่ถึง 

แนะนำให้อ่าน...โดยเฉพาะถ้าคุณต้องการความแซ่บที่มากกว่าคำว่าฟิน 

(และถ้าอ่านแล้วหน่วงจนอยากฟาดหมอน…ผู้เขียนจะอยู่เป็นเพื่อนเงียบ ๆ ข้างคุณ ไม่พูดอะไร แค่ให้รู้ว่ายังมีคนเข้าใจ