วัวตัวร้าย เจ้าของไร่สุดแสบ

“ว่ายังไงจ๊ะ…โอ๋” 

คุณธมลวรรณไม่ยอมปล่อยให้ลูกจ้างไปทํางานง่ายๆ 

โอ๋ยิ้มแหย 

“เออ...โอ๋ว่าโอ๋ไม่รู้ดีกว่าค่ะ คุณวรรณ” 

“ต้องรู้สิ ว่ายังไง” คุณธมลวรรณเสียงเหี้ยมขึ้นมาทีเดียว 

“คุณวรรณคะ แต่โอ๋สาบานกับคุณคี๊เอาไว้แล้ว นี่คะ” 

“อะไรนะ นี่ถึงกับบังคับให้สาบานกันเชียวเรอะ” คุณธมลวรรณเสียงขุ่นไม่พอใจลูกสาว 

“อะไรกันนะ...โตจน มีงานการทําแล้ว ยังทําอะไรแบบเด็กๆ อยู่อีก แย่จริงเชียว...ลูกสาวคนนี้…” 

“หรือจะเป็นเพราะพี่ชายคนดีของเธอ ตามใจน้องสาวคนเล็กมากเกินไป เลยส่งผลให้น้องสาวสุดแสบออกอาการร้ายๆ ได้เสมอ…” 

จังหวะเดียวกันที่คีติกากำลังเดินลงมาจากบันไดชั้นสอง คิ้วทั้งสองข้างของเธอขมวดด้วยอารมณ์ที่บูดบึ้ง 

“ยายคี๊!” 

คุณธมลวรรณเรียกลูกสาวเอาไว้ เมื่อเห็นคีติกาก้าวลงมา ร่างบอบบางในเสื้อยืดลายการ์ตูนตัวจิ๋ว กับกางเกงขาสั้นสีเดียวกันที่รัดรูป ส่งผลให้เห็นส่วนโค้งส่วนเว้าชัดเจน.... 

คีติกาชะงักก่อนจะสาวเท้ามาหาผู้เป็นแม่ 

โอ๋ ได้โอกาสหลบเลี่ยงไปในตอนนั้นพอดี เธอถอนใจโล่ง ไม่ต่างจากผ่านพ้นสถานการณ์วิกฤติมาได้อย่างปลอดภัย แต่ก็ทําเอาใจหายใจคว่ำไปได้เหมือนกัน 

“คุณแม่...มีอะไรหรือคะ?” ลูกสาวคนสวยถามด้วยเสียงหวานแกมประจบ 

คุณแม่ที่ยังดูสาวและสวย แม้จะใกล้วัยห้าสิบปีเข้าไปแล้ว เธอถามแบบจิกๆ นิดหน่อยกับลูกสาวคนเดียวของเธอ 

“ตอนขับรถเข้าบ้าน ลูกคี๊โวยวายอะไร เสียงดังมาถึงที่นี่” 

“ก็เรื่องที่ดิน ที่คี๊ซื้อไว้เพื่อทำที่พักต่างอากาศที่เมืองกาญจนบุรีนะค่ะ” 

“นี่ถ้าไม่ติดว่านาย กิมจิ อะไรนั่นน่ะจองไว้ก่อน หนูจะซื้อทั้งหมดสิบหกไร่เลยนะคะ กลับต้องมาแบ่งกับนายนั่นคนละแปดไร่” 

“ทำเลดี วิวสวย ติดถนนใหญ่ แถมยังใกล้เขื่อน ศรีนครินทร์อีก เสียดาย” คีติกาถอนหายใจเบาๆ 

“แล้วไงจ๊ะ” คุณธมลวรรณยิ้มแปลกๆ ก่อนยิงคำถาม คีติกายิ้มสู้ 

“ก็วัวที่ไร่ข้างๆ นะสิคะคุณแม่ เจ้าของเขายังเลี้ยงแบบไล่ทุ่งอยู่เลย… มันหลุดจากเชือกออกมาในที่ของคี้ แล้วมันก็มันกัดกินผักสวนครัวที่คี๊ปลูกไว้ คี็ต้องรีบจัดการมันโดยด่วนค่ะ” 

“หนูจะจับมันฆ่า?” คุณธมลวรรณถามลูกสาว สายตาไม่ได้ละไปจากใบหน้าของคีติกา… 

“เปล่านะคะ...คี๊ไม่ทําแบบนั้นหรอกค่ะ มันบาป” คีติการีบปฏิเสธโดยเร็ว 

“แล้วจะจัดการกับมันยังไงล่ะลูก” 

สายตามารดาทําให้ใบหน้าของคีติการ้อนผ่าว ตั้งแต่เล็กจนโตคุณธมลวรรณอบรมลูกชายและลูกสาวอย่างดีว่า อย่าทําอะไรที่ไม่ดี อย่าสร้างพฤติกรรมแย่ๆ ให้ตนเองและคนอื่นเดือดร้อน 

“ก็ทำให้พวกมันไม่กล้ามากินผัก ในที่ของคี๊อีกต่อไปไงล่ะค่ะ”