สตรีบ้าของจอมมาร

โปรยเนื้อหา 

       เสิ่นหรงลี่คุณหนูรองผู้อ่อนหวานดูบอบบาง และเก็บตัว หนีออกจากจวนหลังนางสังหารมารดาของตนจนสิ้นใจ ตามคำสั่งของมารที่ดังก้องอยู่ภายใน 

       เมื่อเห็นเลือดซึมออกมาจากลำคอผู้เป็นแม่ กระแสความคิดก็พลันกลับมาเป็นของตนเอง “หนี” คือสิ่งแรกที่คุณหนูรองผู้นี้คิดได้ 

       เสียงนั้นมีเพียงตัวนางที่ได้ยิน หากรั้งอยู่รอแม้อาจรอดพ้นบทลงโทษ แต่โทษฐานของการเป็นผู้ติดต่อมาร หากไม่ถูกทำพิธีไล่ผี ก็ย่อมต้องถูกกังขังไว้ไม่มีวันได้อิสระ จะทางใดก็ล้วนเป็นผู้อื่นเลือกให้ทั้งสิ้น เมื่อหมดหนทางเช่นนี้ นางจึงต้องหนี ให้อย่างน้อยครั้งหนึ่งในชีวิตหรงลี่ได้เลือกจุดจบด้วยตนเอง

‘ดี คิดเช่นนี้ดียิ่ง คนชั่วช้าสังหารมารดาไม่สมควรอยู่บนโลกนี้’ เสียงนั้นดังก้องขึ้นอีกครั้ง

       เสิ่นหรงลี่กลั้นใจกระโดดลงผาน้ำตก คิดปลิดชีพตนชดใช้ความผิด แต่ทว่า…นางกลับฟื้นคืนสติขึ้นมาเคียงข้างกับชายบาดเจ็บปางตายผู้หนึ่งเสียได้ 

       คุณหนูรองผู้ความคิดและจิตใจไม่มั่นคง หลงคิดเอาว่าสวรรค์คงต้องการให้นางช่วยชีวิตคน ไถ่โทษที่เอาชีวิตผู้อื่นจึงไว้ชีวิตไว้ หรงลี่มิได้รู้ตัวเลยว่ากำลังนำตนเองไปผูกติดกับชายผู้ขึ้นชื่อว่าเป็นจอมมาร

“ในโลกนี้ไม่มีที่สำหรับตัวข้าอีกแล้ว ข้าเพียงอยากขอติดตามไปในฐานะบ่าว”

“หวังเพียงเท่านี้ เสื้อผ้าหน้าตาผิวพรรณล้วนไม่ใช่คนชนชั้นบ่าว เจ้าจะทนได้หรือ” 

“หากทนไม่ได้แล้วจะทำอย่างไรเจ้าคะ ให้ข้าไปตายเอาดาบหน้าหรือ อย่างน้อยหากเป็นท่าน บุญคุณที่ได้ช่วยเหลือชีวิต คงไม่ทำให้ท่านใจร้ายกับข้ามากเกินไปนัก”