“อธิคุณ” ลูกเจ้าของสวนทุเรียนมากกวาาพัน ๆ ไร่ เขานั้นมีทุกอย่างโดยที่ไม่ต้องพึ่งอะไร ทว่าเมื่อมารดาเสียชีวิตลงผ่านไปไม่กี่ปีบิดาของเขาก็ตัดสินใจเอาภรรยาใหม่ที่มีลูกติดอย่าง “อัณณ์” ที่ต้องติดตามารดาของตัวเองมาเพื่อแต่งงานใหม่ นั้นทำให้คนที่นี่ไม่ชอบอัณณ์และเรียกเขาว่า ลูกเมียน้อย อัณณ์ถูกกลั่นแกล้งสารพัดถูกใช้งานมากกว่าคนที่เขาเรียกว่าคนใช้อีกด้วย จากนั้นเขาาเลยต้ดสินใจหนีไปพร้อมกับ ลูกในท้องที่มีถึงสองคน
“อย่าอู้งานคนอื่นเขาเก็บทุเรียนหมดมานั่งพักห่าอะไรตรงนี้!” เสียงทุ้มที่พูดดังขึ้นทำเอาคนที่เหนื่อยนั่งแหบเหงื่อไหลหน้าแดงตกใจไม่น้อย
“อัณณ์ขอพักหน่อยนะจ๊ะ เดี๋ยวอีกสักพักอัณณ์จะไปทำงานต่อจ้ะ”
“ไม่มึงลุกไปทำเลยนะ หรือมึงจะไม่เอาค่าแรง”
“คุณอธิจ๊ะ อัณณ์ท้อง…”
“กูจะแน่ใจได้ยังไงว่าลูกกู”
“…คุณอธิไม่เชื่ออัณณ์เหรอจ๊ะ”
กดใจ + เพิ่มเข้าชั้น + คอมเมนต์เป็นกำลังใจให้จ๋าด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ
คำเตือน รบกวนอ่านก่อนคำเตือนก่อนนะคะ
นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายชายรักชายค่ะ สามารถท้องได้
นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหาโจ่งแจ้งบางช่วง ชื่อตัวละครสถานที่ภายในเรื่องเกิดจากจินตนาการของผู้เขียนเพียงคนเดียวเท่านั้น อ่านเพื่อความบันเทิงค่ะ ห้ามคัดลอก หรือดัดแปลงใด ๆ ค่ะ
สงวนสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ 2537
อ่านให้สนุกนะคะ ขอบคุณค่ะ
Guest
