โลกใบนี้เคยถูกเขียนขึ้นด้วยเส้นผม หยาดเหงื่อ หยาดน้ำตา และเศษเล็บของเทพองค์หนึ่ง
แต่เมื่อผู้สร้างถูกลืม...สิ่งที่เขาทิ้งไว้ก็กลายเป็นคำสาป
เด็กห้าคนจากต่างโลก ต่างยุค ต่างชั้นเรียน
กำลังถูกรอยแยกแห่งเวทมนตร์เรียกกลับสู่หน้าประวัติศาสตร์ที่ไม่มีใครจำ
และในขณะที่คัมภีร์ต้องห้ามเริ่มเปิดหน้าแรก —
พวกเขาเริ่มเห็นความจริงที่โลกพยายามลบ
…รวมถึง “ตัวตนที่แท้จริง” ของพวกเขาเอง
บางคนคือมาร
บางคนคือเทพ
บางคนคือน้ำตาแรกของมนุษย์
และบางคน...ไม่ควรมีอยู่เลยตั้งแต่ต้น
...
.
.
เอรอน (Eron Valea)
“เธอรู้ใช่ไหม...ว่าไม่มีใครสร้างเธอเพราะรัก เธอเกิดขึ้นเพราะเขา ‘ไม่ต้องการ’ สิ่งนี้ไว้กับตัว”
ไรแดน เครล (Rhydan Drael )
“นายต้องเผาไหม้ทุกสิ่งเพื่อจะรู้สึกว่าตนเองยังมีอยู่...ใช่ไหม?”
.
เคล มิลริส (Kael Miris)
“นายรู้สึกแทนทุกคนได้หมด...แต่ไม่เคยรู้เลยว่านายรู้สึกอะไรจริง ๆ”
.
ไอแวน โซเลน (Aiven Solen)
“ไม่มีใครลืมนายหรอกนะ... เพราะไม่มีใครเคย ‘จำ’ นายได้ตั้งแต่แรกเลยต่างหาก”
.
ลิโอร่า ไนเรล (Liora Nirel)
“แม้แต่เธอเองก็ไม่กล้ายอมรับว่าตัวเองเคยร้องไห้...เพราะถ้ายอมรับ มันจะทำให้เธอไม่ใช่เทพอีกต่อไป”
.
.
ฮัลโหลลล ฮ่าาา สวัสดีค่ะนักอ่านที่หลงเข้ามาในมิติที่สี่ทุกท่าน!!
ไม่ว่าจะเปิดอ่านด้วยความตั้งใจหรือไม่ได้ตั้งใจก็แล้วแต่
นิยายเรื่องนี้ถูกเขียนโดยได้รับแรงบันดาลใจมาจากแฮร์รี่ พอตเตอร์
(ย้ำ!! แค่แรงบันดาลใจ)
เป็นหนึ่งในไม่กี่ครั้งที่เราเลือกอยากจะเขียนนิยายแนว Fantasy comming of age
เลยคิดว่าจะลองดูสักตั้ง คนอ่านมีมากน้อยไม่เป็นไร
แต่เราจะเขียนต่ออย่างมีกำลังใจให้ตัวเอง (ฮ่าาา)
.
.
ถ้ามีใจรักใครในเรื่อง คอมเมนต์ให้กำลังใจกันได้นะค้าาาา ♥♥