บทนำ
ผมชื่อคินครับ หล่อจนสาวกรี้ดเต็มติ๊กต๊อก ยอดฟอลหลักแสน แถมปากดีเป็นเอกลักษณ์จนเพื่อนอยากยื่นใบลาออกจากมิตรภาพเป็นรายวัน
พูดตรงๆ คือผมเกลียดเกย์ครับ เอาจริงๆ ไม่ได้รังเกียจแบบประจานอะไรนะ แต่แค่ไม่ชอบ ไม่อยากเข้าใกล้ ไม่อิน ไม่อยากเจอ สกปรก เป็นแบบนั้นได้ไงวะนั่น? ชอบทำตัวตลก มีแต่พวกจิตไม่ดี ขยะแขยง แต่โชคชะตาชีวิต เหมือนจะตบลงมาที่เบ้าหน้าอันหล่อเหลาของผมเข้าเต็มแรง แล้วลากผมไปโยนใส่ห้องพักที่มีพี่ปี 4 หน้านิ่งๆ คนนึง
มันชื่อเซนครับ และอย่างที่ทุกคนรู้ มันเป็นเกย์!!! ควยเอ้ยยยยยยย!!! แต่ผมก็ต้องทำใจเนื่องจากคำสั่งหลายๆ อย่างที่กดดันทับถมผมลงมาอย่างหนักอึ้ง
เรื่องมันควรจบแค่นั้น อยู่กันเงียบๆ คนละมุม ไม่ต้องสนใจกัน ผมมองเหยียดมัน มันก็ควรจะทำตัวเหมือนไอ้ตัวน่าขยะแขยง แต่ชีวิตจริงแม่ง กูอยู่เงียบๆ ไม่ได้หรอกครับ ชีวิตมันต้องขับเคลื่อนด้วยการด่า จริงมั้ย?
มีวันนึงผมหิวขนมมาก ผมทำการหาขนมทั่วห้อง หวังจะมีเศษขนมตกอยู่บ้าง จนในที่สุดมือก็ไปหยุดลงตรงที่ลิ้นชักของคนร่วมห้อง ผมเปิดลิ้นชักออก
ตู้มมมมมม!!!!!
ดิลโด้เต็มลำวางอยู่ข้างเจลเควาย ตระหง่านตาแบบไม่อายฟ้าดิน
ชิบหายแล้วกู…
#ผมเกลียดเกย์
คำเตือน
นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหาความสัมพันธ์ทางเพศระหว่างชายรักชายในลักษณะผู้ใหญ่ มีการใช้คำหยาบและการอธิบายถึงอวัยวะเพศอย่างโจ่งแจ้ง ซึ่งรวมไปถึงการมีเพศสัมพันธ์โดยไม่มีการป้องกัน และมีการบรรยายถึงการหลั่งภายใน เนื้อหาดังกล่าวอาจไม่เหมาะสมสำหรับผู้อ่านที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี และโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
Guest
