เปิดอ่านฟรีวันละตอน / ทยอยติดเหรียญนะคะ
ฝากกดติดตาม/กดหัวใจ/กดเข้าชั้นเพื่อเป็นกำลังใจให้ไรท์ด้วยนะคะ
“นายหญิง ท่านเรียนรู้วิธีการเข้าห้องหอมาแล้วหรือไม่เจ้าคะ?” จงเอ่าเอ่ยถามผู้เป็นนาย โดยไร้ความเขินอาย
“ข้าไม่เคยถูกอบรมเรื่องเหล่านี้มาจริง ๆ เพราะการแต่งงานครั้งนี้กะทันหันเกินไป แต่ข้าพอได้ฟังเสี่ยวหลี่เล่าเรื่องหญิงในหอนางโลมมาบ้าง” หลิวหลิงลี่ตอบออกมาตามตรงอย่างไม่คิดปิดบัง ด้วยสีหน้าแดงระเรื่อ
“อย่างนั้นก็ดีเจ้าค่ะ เมื่อครู่ข้าเห็นท่านโหวแล้ว รูปร่างของนายหญิงกับท่านโหวช่างแตกต่างกันมากนัก นายหญิงจะต้องออดอ้อนท่านโหวให้มาก เพื่อให้ท่านโหวอ่อนโยนกับท่านนะเจ้าคะ” จงเอ่าพูดด้วยสีหน้าเป็นกังวล
“นายหญิง ท่านอย่าได้ขัดขืนท่านโหวนะเจ้าคะ ต่อให้ท่านโหวจะกระทำกับท่านรุนแรงแค่ไหนก็ตาม พวกพี่สาวในหอนางโลมเคยบอกข้าไว้ว่ายิ่งขัดขืนพวกบุรุษจะยิ่งรุนแรง หากท่านเจ็บต้องใช้มารยาหญิงให้มาก ท่านโหวจะได้สงสารและอ่อนโยนกับท่าน” หญิงรับใช้อายุน้อยพูดด้วยท่าทางเป็นห่วง
เสี่ยวหลี่เห็นเรือนของหลัวหยางโหวก็พอจะเดาได้ว่า การที่หลัวหยางโหวไม่จัดตกแต่งใด ๆ เลยเพราะต้องการหยามเจ้าสาวของตน สำหรับนางหากค่ำคืนนี้เจ้าบ่าวผู้เย่อหยิ่งไม่มาเข้าหอ อาจจะเป็นเรื่องดีกับนายหญิงของนางมากกว่า เนื่องจากเสี่ยวหลี่กลัวเหลือเกินว่าหลัวหยางโหวจะกระทำรุนแรงอย่างไร้ปรานีกับหลิวหลิงลี่ เพื่อทรมานหลานของศัตรูที่เคยฆ่าบิดาและท่านปู่ของเขา