BadFriend Engineer เพื่อนที่ร้าย สุดท้ายที่รัก

สวัสดีค่ะ  

🌟วันนี้ไรท์เอาหนุ่มหล่อคนใหม่มาฝาก🌟 

เบ้าหน้าฟ้าประทาน  

หน้าหล่อ แบกสันดาน 

ไม่พูดละ เดี๋ยวหาว่าไรท์ใส่ร้ายพ่อเทพบุตร เอาเป็นว่าอย่าลืมกดเข้าชั้น กดติดตามนะคะ  

ปลื้ม อายุ 21 ปี คณะวิศวะ ปี3 

รูปหล่อบ้านรวย ตัวอันตรายของคณะวิศวะแต่กลับเป็นหนุ่มคฮอตที่สาว ๆ ต่างก็อยากถวายตัวให้ อารมณ์ร้ายตัวพ่อ อยากได้อะไรต้องเอามาให้ได้ไม่ว่าจะเป็นคนหรือสิ่งของ ไม่แคร์สื่อ  

แบดบอยแบบเปิดเผย 

ผักกาด อายุ 21 ปีคณะวิศวะ ปี2 (ซิ่วมา1ปี) 

เคยเป็นคนสดใสร่าเริงเเละสนใจแต่เรื่องเรียนจนสอบได้เกรดออกมาดีตลอด เป็นคนอ่อนโยนและมักจะมองโลกในแง่ดีอยู่เสมอ แต่เมื่อถูกคนที่รักหักหลังอย่างเลือดเย็นจากผู้หญิงดี ๆ ก็กลายเป็นยัยตัวแสบ กร้านโลก ทันคนและไม่ยอมให้ใครมาทำร้ายเธออีกต่อไป  

ตาต่อตา ฟันต่อฟัน 

เปรม อายุ 26 ปี เรียนจบแล้ว กำลังช่วยพ่อบริหารธุรกิจ 

พี่ชายคนละแม่กับปลื้มที่เก่งทุกอย่าง ไม่ว่าเรื่องบริหารหรือเรื่องเอาใจพ่อเขามักเหนือปลื้มทุกอย่าง ภายนอกดูสุภาพอ่อนโยนแต่ข้างในยากที่จะคาดเดาได้ เป็นคนอ่านใจยากและหลายบุคลิก หน้าตาหล่อเข้มสเปคสาว ๆ จะไปที่ไหนก็มีแต่คนตามกรี๊ดแต่เขาไม่เคยสนใจผู้หญิงคนไหน 

ยกเว้นเธอ 

ควีน อายุ 21 ปี คณะนิเทศศาสตร์ ปี 3 

สาวสวยแซ่บตัวแม่ เธอเป็นคนที่ชอบโปรยเสน่ห์และยิ้มฆ่าคนมาก ๆ อยู่ที่ไหนก็มีแต่คนสนใจและมักจะเป็นจุดเด่น เธอรู้จักวิธีควบคุมผู้ชายร้าย ๆ และชอบเล่นเกมสนุกกับพวกเขา  

อารมณ์ดีดูไม่มีพิษภัยแต่ข้างในห่อหุ้มไปด้วยหนามคม 

ตัวอย่างบางตอน 

"กูว่า...ผักกาดจะมีใจให้มึงเลยว่ะ" 

ปลื้มยกแก้วเหล้าขึ้นจิบ สีหน้าเรียบนิ่งไม่ได้แสดงอาการตกใจเลยสักนิด 

"อืมม..." ปลื้มตอบสั้น ๆ 

ธาวินเลิกคิ้วมองเพื่อนอย่างจับผิด "แล้วมึงไม่คิดจะทำอะไรหน่อยเหรอ?" 

ปลื้มไหวไหล่ ท่าทางเหมือนไม่ได้ใส่ใจนัก "ให้กูทำห่าอะไรวะ เธอมาชอบกูเอง แต่กูไม่ได้รู้สึกแบบนั้นกับเธอหรอกนะ" 

คิงขมวดคิ้ว มองปลื้มอย่างไม่ชอบใจ "อะไรของมึงวะ อย่าบอกนะว่ามึงจะกั๊กเธอไว้ใกล้ตัวเฉย ๆ" 

ปลื้มกระตุกยิ้มมุมปาก "ก็ไม่ได้บังคับให้เธอชอบกูนิ ผักกาดมาชอบกูเอง จะให้กูทำยังไง ถ้ากูต้องตอบตกลงกับคนที่ชอบ กูคงจำชื่อทั้งหมดไม่ได้" ปลื้มพูดขำ ๆ ราวกับเป็นเรื่องตลกเสียเต็มประดา 

ธาวินที่ได้ฟังก็ไม่พอใจ เขาวางแก้วลงบนโต๊ะเสียงหนักกว่าเดิม "มึงมันเห็นแก่ตัวว่ะ" 

ปลื้มเอนตัวพิงพนักโซฟา สายตาฉายแววเจ้าเล่ห์ขณะจ้องกลับไปที่เพื่อนอย่างไม่สะทกสะท้าน 

"แล้ว?" 

"แล้วอะไรของมึง มึงไม่คิดหน่อยเหรอว่าผักกาดจะรู้สึกยังไง ถ้ารู้ว่าสุดท้ายแล้วมึงไม่ได้คิดอะไรเลย?" ธาวินพูดเสียงเครียด 

คิงพยักหน้าเสริม "ใช่ แล้วถ้ามึงแค่ปล่อยให้เธอชอบไปแบบนั้น สุดท้ายเธอเป็นฝ่ายเจ็บเอง มึงไม่รู้สึกผิดหน่อยเหรอ" 

ปลื้มหมุนแก้วเหล้าในมือ ก่อนจะหัวเราะในลำคอเบา ๆ 

"ถ้าเธอเป็นฝ่ายชอบเอง ก็ต้องรับมือเองได้สิ กูเกี่ยวอะไรด้วยวะ ใครใช้ให้มาชอบ" 

ลูกฉันเป็นคนดี.....กี่โมง