สมอแห่งโศกนาฏกรรม (The Anchor of Tragedy)

ณ ดินแดนที่ถูกลืมเลือนโดยแสงแห่งทวยเทพ... อาณาจักรเอรีดอร์กำลังจมดิ่งสู่ความมืดมิด ไร้สิ้นซึ่งความหวัง ท้องฟ้าถูกบดบังด้วยเมฆหมอกสีดำทะมึนอันเป็นผลพวงจากอำนาจของ "จอมมารเงามืด" อสูรร้ายจากขุมนรกที่ปรากฏกายขึ้นเมื่อหลายปีก่อน ปราสาททมิฬของมันตั้งตระหง่านอยู่ทางทิศเหนือ ประหนึ่งอนุสาวรีย์แห่งความสิ้นหวัง แผ่ขยายอาณาเขตแห่งความหวาดกลัวออกไปทุกขณะ สัตว์อสูรดุร้ายเพ่นพ่านไปทั่วแผ่นดิน หมู่บ้านแล้วเล่าถูกเผาทำลาย ผู้คนล้มตายดั่งใบไม้ร่วง เสียงกรีดร้องและความโศกเศร้ากลายเป็นบทเพลงกล่อมราตรีของเอรีดอร์ 

ท่ามกลางความมืดมิดนี้ ยังมีแสงเรืองรองแห่งคำทำนายโบราณที่ถูกกล่าวขานกันมารุ่นสู่รุ่น... "เมื่อความมืดกลืนกินแผ่นดิน แสงแห่งรุ่งอรุณจะจุติ ผู้กล้าจักปรากฏกายเพื่อพิชิตเงาทมิฬ นำพาสันติสุขกลับคืนมาอีกครั้ง" ผู้คนต่างเฝ้ารอคอย... อย่างสิ้นหวัง