ซ่อมรักซอย4

กระถิน เจ้าของจักรยานสีแดง นั่งยองอยู่บนพื้นเปื้อนคราบน้ำมันตรงข้ามเมฆ มือเรียวเท้าคางเอียงคอเล็กน้อย มองชายหนุ่มด้วยรอยยิ้มกว้างและสายตาหวานฉ่ำ ราวกับโลกทั้งใบมีแค่เขาคนเดียว 

❝ คนอีหยังเป็นตาซังกะด้อ ❞ 

กระถิน : อ้ายเมฆจ๋าาา ( พี่เมฆจ๋าาา ) 

เมฆ : หยัง ( ไร ) 

กระถิน : กระถินคือสิบ่ส่ำบายเลย ( กระถินเหมือนจะไม่สบายเลย ) 

เมฆ : เป็นหยัง ? ( เป็นอะไร ) 

กระถิน : เป็นแฟนกันบ่!! 

ฮิ้ววววววว~ 

เสียงของจ็อบกับซอโห่ร้องแซวลูกพี่ของตน ดูเหมือนว่าจะโดนกระถินรุกหนักจนหูเริ่มขึ้นสี แต่ไม่ทันได้พูดอะไรต่อเมฆรีบหันมองตาเขียวปั๊ด ก่อนจะเขวี่ยงรองเท้าช้างดาวใส่คนที่แซว 

กระถิน : คิกคิก 

เมฆ : ฮึ้ย~ เคียวคักเนาะ ( แรดมากนะ )