คชินทร์ จำเป็นต้องแต่งงานกับ ปิลันธน์ ลูกสาวของเพื่อนแม่ที่แสนจะแข็งกระด้าง เธออึด ถึก และนิ่งเกินกว่าที่เขาจะรู้ว่าเธอคิดยังไง
ปิลันธน์ ที่กำลังจะเป็นเจ้าสาวของคชินทร์ ได้ศีตกาลแม่ของคชินทร์รับเธอในวัยสี่ขวบไว้เป็นลูกบุญธรรมหลังจากที่แม่เสีย และพ่อแต่งงานใหม่ เธอจึงเป็น…มากกว่าที่คชินทร์รู้ ทุกย่างก้าวของเธอคือ งาน และครอบครัวคเชนทราคุปต์ ตระกูลค้าไม้แปรรูปและเฟอร์นิเจอร์อันดับต้นๆ ของเมืองไทย
กลิ่นเหล้าที่คลุ้งอยู่แล้วยิ่งอบอวลเต็มหน้า เธอพยายามสะกดกั้นและดันตัวเขาออก
ใบหน้าที่ไม่ได้โกนหนวดเคราซบลงตรงไหล่ ความชื้นไหลซึมลงเสื้อสูทหนา
“ซันทำอะไรผิด” เสียงคร่ำครวญดังร่ำเป็นระยะ
อ้อมแขนของเขาบีบรัดขึ้น ปลายนิ้วเริ่มรุกใกล้ชายเสื้อ ใบหน้าซุกหาความอบอุ่น สูดกลิ่น
และสติที่ขาดผึง!!
พลั้ว! ตุบ
“ไอ้เจี๊ยบ!!” เสียงรุ่นพี่ดังลั่นเมื่อหันมามองในจังหวะซัดหมัดหนักพอดิบพอดี
คชินทร์ลอยกระแทกลงเบาะอีกมุม ใบหน้าโทรมขึ้นรอยช้ำนั้นสงบนิ่งจนกระทั่งถึงจุดหมาย
......................................................
“ขอโทษนะคะ” เสียงทุ้มเสียงอ่อนกว่าที่คิด “แต่คุณจะมาโกรธฉันไม่ได้นะคะ ฉันแค่ปกป้องตัวเอง”
“ปกป้องตัวเองจากอะไร จากผมเหรอ” เค้นถามเสียงแข็ง นิ้วชี้เรียวสวยนั่นจิ้มอกตัวเอง “จากผมที่เป็นสามีคุณเหรอ ปิลันธน์”
“ก็คนหลับอยู่จะเห็นมั้ยคะว่าคือคุณ ที่มา เอ่อ…” ปิลันธน์นึกถึงสัมผัสอุ่นวาบตรงเปลือกตาที่ทำให้เธอจัดการเขา
“หมายถึง” คชินทร์เผยอริมฝีปากแล้ว ‘จุ๊บ’
ปิลันธน์ชะงัก แต่ก็ทำใจแข็งพยุงเขาขึ้นนั่งบนโซฟาทั้งๆ ที่ใจยังเต้นรัว
คชินทร์อมยิ้ม “เปลือกตาเจี๊ยบน่าจุ๊บ ผมก็เลยลืมตัว”
ใจปิลันธน์เต้นแรงหนักกว่าเดิม จนคชินทร์แนบหน้าลงเกือบชิดเพื่อฟังมัน เขาฉีกยิ้มอย่างพึงพอใจ ปิลันธน์จึงตีแขนเขาไปหนึ่งที
“หลังเพิ่งจะเจ็บ นี่เจี๊ยบทำพี่เจ็บแขนอีกแล้วเหรอ ใจคอจะซัดพี่ให้ระบมทั้งตัวเลยเหรอคะคุณภรรยา”
“ถ้ายังไม่หยุดฉันจะซัดอีกข้าง”
ปิลันธน์ปล่อยมือ เขาคว้าข้อมือนั้น “เจี๊ยบ ไม่ใช่ ฉัน และพี่ ไม่ใช่คุณ”
ฝากนิยาย ‘อ้อมกอดอินทรี’ ของคุณคชินทร์ กับน้องปิลันธน์ ด้วยนะคะ ^ ^
ถึง นักอ่านที่น่ารัก ทุกคน
ขอแจ้ง วัน/เวลาการลงนิยายจ้า
วันจันทร์-วันพฤหัส ลงวันละ 1 ตอน เวลา 20.00 น.
วันศุกร์-วันอาทิตย์ ลงวันละ 2 ตอน เวลา 12.00 น. และ 20.00 น. จ้า
แจ้ง ณ อาทิตย์ที่ 15 เดือน 6 ปี 2568 เวลา 19.26 น.จ้า