ศิลาหลงเพลิง

“เพลิง ผมไม่เคยนึกเสียใจเลยสักนิดกับสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืน ผมแค่อยากให้คุณรู้ว่าผมรู้สึกยังไง” 

“ค- คุณ...” เพลิงไม่กล้าสบตาของศิลา 

“ผมรักคุณ...และผมเองก็อยากเป็นมากกว่าเพื่อนร่วมงาน” ศิลาสารภาพด้วยน้ำเสียงที่จริงจังและอ่อนโยน 

คำพูดของศิลานั้นราวกับหยุดโลกทั้งใบของเพลิง หัวใจของเขาเต้นระรัวจนแทบจะทะลุออกมาจากอก ความรู้สึกหลากหลายถาโถมเข้ามาจนพูดไม่ออก 

“คุณศิลา…” เพลิงได้แต่เอ่ยชื่อของศิลาออกมาอย่างแผ่วเบา 

.. 

.. 

.. 

“คุณศิลา...” เขาเรียกชื่ออีกฝ่ายในที่สุด น้ำเสียงสั่นเครือเหมือนคนที่ใช้พลังทั้งหมดในร่างเพื่อเรียกเพียงชื่อเดียว พลางยิ้มอ่อนส่งให้อีกฝ่าย ไม่ลืมที่จะหันไปไหว้พ่อแม่ของคนรัก 

"..." 

"คุณเป็นยังไงบ้างครับ เจ็บมากหรือเปล่า รู้ไหมว่าผมเป็นห่วงคุณมากแค่ไหน..." เพลิงเอ่ยมองคนรักด้วยความเป็นห่วง 

“คุณ...คือใครครับ?” เสียงของศิลาเปล่งออกมาเบา ๆ แต่มันชัดเจนพอที่ทำให้ร่างของเพลิงชะงักอยู่กับที่ 

!!! 

เพลิงนิ่งงัน สองขาแทบทรุด ใบหน้าชาเหมือนโดนตบฉาดใหญ่ มองคนรักตรงหน้าเหมือนไม่เชื่อในสิ่งที่ได้ยิน 

“คุณศิลานี่ผมเอง เพลิง จำผมไม่ได้เหรอครับ?” 

“ขอโทษครับ...ผมไม่แน่ใจว่าเคยรู้จักคุณ” 

🌬️🍃 

คำเตือน 

• นิยายเรื่องนี้เป็นนิยาย ชาย × ชาย อาจมีเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม มีภาษาที่ใช้ถ้อยคำรุนแรงหยาบคายและภาษาสแลงในบางส่วนต้องขออภัย 

• สถานที่ ชื่อ เนื้อเรื่องถูกแต่งจากจินตนาการของผู้เขียนเพียงเท่านั้น 

• มีฉากเลือด การค้าอาวุธ การฆ่า การพูดจาเหยียดเพศสภาพบางตอน 

เหมาะสำหรับผู้ที่มีอายุ 18 ปีขึ้นไป 

🙏โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน🙏 

❤️🧡💛🩷💚 

>> อาจมีบางตอนที่ตัวละครเก่งเกินจริงหรือสถานการณ์โอเวอร์เกินจริง คุณนักอ่านไม่ต้องตกใจไปไรท์ตั้งใจเขียนเอง ความสมจริงให้ 0% ความมโนให้ 100% <<