ไม่รู้ว่าโชคดีหรือโชคร้ายที่เกิดมามีพี่ชายขี้ห่วง แต่ชั่งตวงวัดดูแล้วมันยังไม่ได้ครึ่งหนึ่งของความขี้หวงของเพื่อนพี่ชายคนนั้น…
***********
“อื้อ พะพี่เจต ไม่เอา” ริมฝีปากของผมเปล่งเสียงสั่นๆ ออกไป
“ไม่เอาอะไรคะ” เขาถามอย่างเจ้าเล่ห์
“ยะอย่าทำรอย อื้ออ” ผมร้องห้ามเขาเพราะถ้าเขาทำรอยบนคอผมแบบนั้นต้องมีคนสังเกตเห็นแน่ๆ อย่างน้อยผมก็มั่นใจว่าคนหนึ่งที่จะสังเกตเห็นคือไอ้เมฆและมันจะต้องเอาเรื่องนี้มาล้อผมไปอีกนานแน่ๆ ไหนจะคนอื่นที่สังเกตเห็นอีกแล้วผมจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนล่ะ
“ทำไมละคะ คนอื่นจะได้รู้ไงว่าภูมีเจ้าของแล้ว จะได้ไม่มายุ่งจุ้นจ้านกับภูแบบวันนี้ พี่ไม่ชอบ พี่หวงภู”
***********
**เรื่องนี้เป็นเรื่องสั้นๆ ที่เราเขียนในช่วงที่กำลังเขียนเรื่องของพี่เชน (พระรองจากเรื่อง หย่ากันซะได้ก็ดี…ไอ้(คุณ)สามีไร้หัวใจ) แล้วตันนะคะ เลยพักสมองมาเขียนเรื่องนี้ก่อน อ่านเรื่องนี้รอพี่เชนกันไปก่อนนะค้าา เดี๋ยวเขียนพี่เชนเสร็จจะรีบนำมาเสิร์ฟทันทีเลยค่าา♥️♥️♥️
Guest
