ลักเซมเบิร์กที่รัก

ขณะที่เกสกำลังจะเอื้อมมือไปจับลูกบิดประตูนั้นเอง ประตูที่แง้มอยู่กลับถูกดันเข้ามาก่อนเธอจะได้แตะมัน ร่างของชายคนหนึ่งโผล่เข้ามาเงียบๆ

“วร๊าย " หญิงสาวร้องออกมา

ในขณะที่รัสเชสเปิดประตูเข้ามา เขาเดินเข้ามาช้าๆ ท่าทางแปลกไปจากปกติ ดวงตาครึ้มหม่นเหมือนไม่รับรู้สิ่งรอบข้าง ร่างสูงโงนเงนเล็กน้อยในแต่ละก้าวคล้ายคนที่กำลังฝืนเดินทั้งที่สติไม่อยู่กับตัว เสื้อเชิ้ต ผมเผ้าของเขายุ่งเล็กน้อย 

หญิงสาวชะงักค้าง ดวงตาเบิกกว้างด้วยความตกใจและสับสน หัวใจเต้นถี่อย่างไม่รู้สาเหตุ เธอถอยหลังเล็กน้อยโดยไม่รู้ตัว ขณะที่สายตายังจ้องมองเขาไม่วางตา

นี่มัน!

พี่รัสเชส!!

“พี่รัสเชส…” เสียงของเธอหลุดออกมาเบาๆ แต่เขาไม่ตอบ ไม่แม้แต่จะกะพริบตา

ชายหนุ่มไม่พูดอะไร เขาแค่ยืนอยู่ตรงหน้าเธอ สายตาเริ่มพร่ามัว เขาสบัดศีรษะสองสามครั้ง เพ่งมองหญิงสาวตรงหน้า 

…ทำไมกลิ่นกายถึงหอมน่าสัมผัสขนาดนี้ แต่เขาก็ยังมองไม่ออกว่าเป็นใครสายตาเขาเลือนลางเหลือเกิน 

เกสเบิกตากว้าง ร่างกายเกร็งแข็งไปทั้งตัว ขณะที่ชายหนุ่มก้าวเข้ามาอีกเพียงก้าวเดียว ก้าวนั้นหนักอึ้งราวกับแผ่นดินไหว เขาเงยหน้าขึ้นช้าๆ ดวงตาแดงก่ำเหมือนคนอดนอนหลายวัน