ลมหายใจอุ่นชื้นของคริสรินรดข้างใบหูของอาเล็กซ์ แผ่วเบาราวขนนก “อรุณสวัสดิ์ครับ คุณอา…” เสียงทุ้มนุ่มกระซิบชิดริมใบหู ราวกับบทเพลงปลุกเร้าที่ตั้งใจบรรเลง
อาเล็กซ์ขยับกายเล็กน้อย แต่เปลือกตายังคงปิดสนิท คริสยิ้มบางๆ นิ้วเรียวยาวลากไล้เบาๆ จากไรผมหนาลงมาตามสันกรามคมชัด สัมผัสแผ่วเบาแต่แฝงเร้นความตั้งใจ
“คุณอาครับ…อย่าให้ผมต้องใช้วิธีที่ ‘ลึกซึ้ง’ กว่านี้นะครับ” คริสพึมพำเสียงต่ำ ก่อนจะทาบริมฝีปากลงบนกลีบปากหยักของอีกฝ่ายอย่างเชื่องช้า ทว่าแนบแน่น ราวกับต้องการซึมซาบทุกความรู้สึก อาเล็กซ์ครางฮือในลำคอ มือใหญ่ยกขึ้นมาคลึงเคล้นสะโพกสอบของพ่อบ้านหนุ่มอย่างไม่ได้ตั้งใจนัก
“ให้ผมปรนนิบัติคุณในแบบที่คุณโปรดปรานที่สุดนะครับ…” น้ำเสียงยั่วยวนกระซิบแผ่วหวาน ก่อนที่คริสจะค่อยๆ เลื่อนกายต่ำลง จูบไล่จากคางสากระคาย ผ่านลำคอที่เต้นตุบหนัก ไปจนถึงแผ่นอกกว้างที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามเนื้อ ทุกสัมผัสเนิ่นนานและแฝงความหมาย คริสจงใจใช้ลิ้นเลื้อนโลมเล็ม สร้างความรู้สึกวาบหวามให้กระจายไปทั่วร่าง
ดวงตาคมกริบค่อยๆ เปิดขึ้น มองสบตากับนัยน์ตาสีดำขลับที่ฉายแววเย้ายวนอย่างเปิดเผย มุมปากของอาเล็กซ์กระตุกยิ้มเล็กน้อย
“นายมัน…” เสียงแหบพร่าเอ่ยแผ่วเบา
Guest
