WARNING
นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องที่ไรท์แต่งขึ้นมาจากจินตนาการล้วนๆ ไม่ใช่เรื่องเรื่องจริงแต่อย่างใดโปรดใช้วิจารณญาณ ในการอ่านด้วยนะคะ
นิยายเรื่องนี้อาจมีเนื้อหาบางตอนมีเนื้อหาที่รุนแรง มีพฤติกรรมที่ไม่ดี ไม่ควรเอาเป็นแบบอย่างอย่างยิ่งเลยน๊าา
นิยายนี้ไม่เหมาะกับเด็กอายุต่ำกว่า 18 ปีนะฮ่ะ ใครน้อยกว่า 18 ไนท์ขอให้ผ่านไก่ปอนนะ เพราะนิยายเรื่องนี้เป็นเรื่อง 18+ นะค้าบบ
หากผิดพลาดประการใด ขออภัยให้ไรท์กันด้วยน๊าทุกคนนน
นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องที่นายเอกท้อง(MPreg)ได้แต่ในชีวิตจริงไม่มีนะทุกคนน อยากให้ใช้วิจารณญาณกันด้วยฮ่ะ
————————————————————————————-
ลึกสุดอันตรายพ่ายไลท์
“เกิดอะไรขึ้น” เวย์ถามเสียงต่ำ สายตากดต่ำมองไลท์อย่างสำรวจ
ไลท์ไม่ได้ตอบเวย์กลับไป เขารู้สึกว่าตัวเองเริ่มหายใจถี่ ใจเต้นแรง และร่างกายร้อนผ่าวไปหมด
“เวร… ร้อนชิบ… นี่กูเป็นอะไรไปวะ…”
เขารู้สึกอยาก…รู้สึกวาบหวาม…ร่างกายเริ่มควบคุมไม่ได้ ราวกับโดนปลุกบางอย่างขึ้นมาจากภายใน ต้นคอของเขาก็ร้อนผ่าวไปหมด
“หรือว่า…ไอ้น้ำส้มที่เด็กนั้นให้กูกินเมื่อกี้…” กูไม่น่าไปเสียท่าให้คนแบบนั้นเลย โถ้วเว้ย!!!
“กู…ไม่ไหว…ช่วยกูหน่อยได้ไหม” ไลท์หันไปมองเวย์ตาเยิ้ม
เวย์ขมวดคิ้วทันที กลิ่นกายร้อนผ่าวและแรงสั่นจากมือของไลท์ทำให้เขารู้ทันทีว่าบางอย่างผิดปกติ
ไลท์เซเข้าไปหาเวย์โดยไม่ตั้งใจ
มือเรียวคว้าเสื้อเชิ้ตสีดำของเวย์ไว้แน่น
“ผม…ผมร้อน ผมจะเป็นบ้าแล้ว…” เสียงสั่นเครือแทบไม่ใช่เขา เขาลืมไปหมดสิ้นไม่หลงเหลือความเป็นเขาไว้เลยเขาต้องการให้เวย์ช่วยเขา ช่วยทำเขาแรงๆ
เวย์ขมวดคิ้วแน่น ร่างสูงพยายามผลักอีกฝ่ายออกให้ห่างจากตัวเอง
“อย่าใกล้กู”
“บ้าเว้ยย ผมก็ไม่รู้ว่าผมเป็นอะไร…อึกก”
ลมหายใจของเวย์ชะงัก
แม้เขาจะเป็นมาเฟีย…แต่กับร่างที่สั่นเทาตอนนี้ ตาแดงซ่านของเด็กตรงหน้าที่กำลังช้อนตาอ้อนเขาด้วยแรงปราถนาจากฤทธิ์ยา กลับทำให้ชายหนุ่มกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก
…หัวใจที่ไม่เคยรู้สึกอะไรเลย เริ่มสั่นเบาๆ
—————————————————————————————
…………เรื่องนี้จบสวยแฮปปี้แอนดิ้งงงฮ่ะ
เตรียมปาดน้ำตาาหยิบทิชชู่ขึ้นมาซับได้น๊า555555555 เพราะพระเอกของเราใจร้ายมากกกก
ฝากติดตามกันด้วยนะส่งโดเนทเป็นกำลังใจไรท์ได้ฮ่ะขอบคุณมากๆที่เข้ามาอ่านไรท์ตัวน้อยผู้นี้ด้วยน๊าาาา😍