เพราะอยากได้ของคืน เขาจึงต้องพาตัวเองเข้าไปใกล้เธอ
แต่รู้ตัวอีกที กลายเป็นเอาใจลงไปเล่น...
"ศิลา"
เขาเข้าหาเธอเพราะต้องการใช้เธอเป็นเครื่องมือในการตามหาของบางอย่างที่ถูกขโมยไป
“ครับ แรกเริ่มเลยผมเข้าหาดั่งมรกตเพราะต้องการใช้เธอต่อรองกับเหมือนพลอย ขอเพียงแค่ได้ของคืนมาทุกอย่างก็จบ เพียงแต่ผมทำไม่สำเร็จ”
.
“ฉันคิดว่านายจะชอบยัยกตจริงๆ เสียอีก”
.
หลังจากได้พูดคุยกับเหมือนพลอย เขาก็พอจะเข้าใจทุกอย่างมากขึ้น ที่สำคัญก็คือเข้าใจตัวเองมากขึ้นด้วย
“ครั้งนี้ผมประเมินตัวเองสูงไปครับคุณปู่” ศิลาสารภาพอย่างหมดรูป ตอนนี้เขาตกเป็นเหยื่อของความรู้สึก มีสภาพไม่ต่างจากเหมือนพลอยเลยสักนิด
“ไม่ใช่หรอก”
คุณปู่ยื่นมือมาตบหลังมือของเขาเบาๆ มองด้วยสายตาเอ็นดูและเข้าอกเข้าใจเพราะผ่านร้อนผ่านหนาวมามากกว่า
“แกแค่มีหัวใจ”
"ดั่งมรกต"
เธอเริ่มกลายเป็นทุกอย่างสำหรับเขา ตั้งแต่เพื่อนคุยแก้เหงา ผู้ช่วย ไม้กันหมา พี่เลี้ยงแมว จนไปถึง...คนรัก
“คุณต้องการอะไรจากฉันกันแน่”
แต่เข้ามาใกล้ได้เพียงก้าวเดียว เธอก็ถอยห่างออกไปอีกรอบเขาจึงต้องสั่งให้ตัวเองหยุด หากตอนนี้เขาดึงดันจะก้าวเข้าไป มีโอกาสที่เธอจะหายไปเหมือนกับพี่สาวของเธอ
“คุณบอกฉันมาตรงๆ เถอะค่ะ ถ้าให้ได้ฉันจะให้”
“ฉันต้องการเธอ”
“เพื่ออะไร เป็นผู้ช่วย เป็นคนเลี้ยงแมว แม่บ้าน หรือคู่นอน”
“คนรัก” ศิลาไม่เคยคิดจะพูดคำนั้นกับใคร แต่ในตอนนี้เขาคิดคำอื่นเพื่อรั้งเธอไว้ไม่ออกอีกแล้ว
“คนอย่างคุณ รักคนอื่นเป็นด้วยเหรอคะ”
“จะลองดู”
“แต่ฉันไม่ใช่หนูทดลองของคุณ!”
.
“ฉันเหนื่อยที่ต้องวิ่งตามอารมณ์คุณแล้วค่ะ วันไหนอารมณ์ดี คุณก็ใจดีกับฉัน วันไหนคุณนึกสนุกอยากแกล้ง ก็ทำฉันหัวปั่นทั้งวัน วันไหนคุณหงุดหงิด ฉันก็เหมือนกระโถนที่ต้องรองรับอารมณ์คุณตลอด ฉันทนไม่ไหวหรอกค่ะ เชิญคุณไปหาคนอื่นเถอะ”
"เหมือนพลอย"
เธอคือพี่สาวของดั่งมรกต คือคนทรยศที่ขโมยของสำคัญมาจากเขาแล้วหนีมา
“ฉันคิดว่านายจะชอบยัยกตจริงๆ เสียอีก”
“อย่าใช้ความรู้สึกตัวเองตัดสินคนอื่น”
“จริงสินะ นายเคยเตือนฉันว่าไม่ว่าจะเรื่องอะไร ก็อย่าเอาใจลงไปเล่น”
“แล้วเธอเชื่อไหมล่ะ”
เหมือนพลอยยิ้มทั้งที่หลุบสานตาลงต่ำ ยกมือขึ้นลูบหน้าท้อง
“ตอนนี้ฉันเริ่มรู้สึกเสียใจที่ไม่เชื่อคำพูดของนายแล้วเหมือนกัน แต่ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ ฉันก็คงทำแบบเดิม เพราะฉันไม่ได้ไร้หัวใจเหมือนนาย”
Guest
