คื น เ ป ลี่ ย น เ พื่ อ น

บางช่วงบางตอนจากเนื้อหา 

"ไหนล่ะของที่จะให้ช่วยถือ" สายรุ้งถามพลางกวาดตามองไปรอบ ๆ ห้องที่เต็มไปด้วยอุปกรณ์ถ่ายภาพเก่า ชั้นวางฟิล์ม และภาพถ่ายที่แขวนระเกะระกะ 

ไม้ตรีไม่ได้ตอบ แต่ก้าวเข้ามาในห้องแล้วปิดประตูลงกลอนจากด้านในเสียงดัง คลิก! 

หัวใจของสายรุ้งกระตุกวูบ หันขวับไปมองเขาด้วยความตกใจระคนไม่เข้าใจ "ทะ ทำไรเนี่ยตรี ล็อกประตูทำไม" 

ร่างสูงเดินเข้ามาประชิดตัวเธออย่างรวดเร็ว รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ปรากฏขึ้นที่มุมปาก ดวงตาคมกริบจ้องมองเธออย่างเปิดเผยความต้องการที่ซ่อนไว้ไม่มิด 

"ก็...จะได้ไม่มีใครเข้ามาขัดจังหวะเราไง" เขากระซิบเสียงพร่า มือใหญ่ทั้งสองข้างยกขึ้นโอบรอบเอวบางของเธอไว้แน่น ดึงรั้งให้ร่างเล็กเข้ามาปะทะกับแผงอกกว้างของเขา 

"ขัดจังหวะอะไรของตรี ปล่อยนะไม้ตรี!" สายรุ้งพยายามดิ้นรน แต่เรี่ยวแรงของเธอก็สู้แรงเขาไม่ได้อยู่ดี "ไหนนายบอกว่ามีของต้องขนไง" 

"ของน่ะมีแน่..." เขาหัวเราะในลำคอเบา ๆ "...แต่อาจจะไม่ใช่ของที่รุ้งคิดไง" เขาโน้มใบหน้าลงมาจนปลายจมูกโด่งคลอเคลียอยู่ที่แก้มเนียน "แต่ตอนนี้ตรีอยากขนอย่างอื่นมากกว่า" 

ลมหายใจร้อนผ่าวที่เป่ารดพวงแก้ม และสัมผัสจากริมฝีปากที่เริ่มซุกไซ้ซอกคอ ทำให้สายรุ้งขนลุกซู่ไปทั้งตัว ความรู้สึกวาบหวามที่คุ้นเคยเริ่มก่อตัวขึ้นอีกครั้งอย่างรวดเร็ว แม้จะรู้ว่านี่เป็นแผนของเขา และสถานที่ก็ไม่น่าไว้วางใจเลยสักนิด แต่ร่างกายของเธอกลับทรยศ เริ่มจะอ่อนปวกเปียกกับสัมผัสที่ปลุกเร้าของเขา 

"ตรี อย่าเลย ที่นี่มัน...อื้อม์!" 

คำทัดทานของเธอถูกกลืนหายเข้าไปในลำคอ เมื่อริมฝีปากร้อนของเขาบดเบียดลงมาอย่างหนักหน่วงและดูดดื่ม จูบครั้งนี้เต็มไปด้วยความช่ำชองและลูกล่อลูกชนที่มากขึ้นกว่าเดิม เขาไม่ได้ดุดันเอาแต่ใจเหมือนครั้งก่อน แต่กลับใช้ความนุ่มนวลเคล้าความเร่าร้อนค่อย ๆ หลอมละลายการต่อต้านของเธอ 

ซีรี่ย์ สามไม้  

คืนหมดรัก พี่ชายคนโต > ไม้เอก & แสงดาว 

คืนหมดใจ พี่ชายคนกลาง > ไม้โท & น้ำฟ้า 

คืนเปลี่ยนเพื่อน น้องชายคนเล็ก > ไม้ตรี & สายรุ้ง