ชื่อเรื่อง: "ตรงนั้น...ที่มีนาย"
ภูมิ เป็นรุ่นพี่ปี 3 คณะวิศวกรรมศาสตร์ หนุ่มฮอต อัธยาศัยดีแต่ไม่ค่อยเปิดใจให้ใคร รักสนุกไปวันๆ
ภีม รุ่นน้องปี 1 คณะวิศวกรรมศาสตร์ นิ่งๆเนิร์ดๆ สุภาพ แต่ชอบเผลอมองใครบางคนที่สนามบาสทุกเย็น...
เรื่องราวจะเล่าผ่านมุมมองของภีม ที่เก็บความลับเล็ก ๆ ว่าแอบชอบรุ่นพี่คนหนึ่งที่ตัวเองยังไม่รู้จักชื่อ...
> ตรงนั้น...ที่มีนาย
เขาอยู่ตรงนั้นเสมอ ทุกเย็นที่สนามบาส
เสียงลูกบาสกระทบพื้นดังก้องในหัวตลอดช่วงเย็น — ช่วงเวลาที่ภูวินแอบเผลอมองใครบางคนที่ไม่รู้จักชื่อ
รุ่นพี่คนนั้น ยิ้มง่าย ยิ้มหมั่นใจ และเป็นเหมือนแสงแดดยามเย็นที่อ่อนโยนจนใจเต้นแรง
"ชื่อภูมิครับ ภูมิ ณราวิชญ์"
เขาเพิ่งรู้ชื่อเมื่อสามวันก่อน...
ในวันที่หนังสือของเขาตก พี่คนนั้นหยิบส่งให้ และยิ้มพร้อมพูดว่า “ระวังหน่อยนะครับรุ่นน้อง”
และหลังจากวันนั้น "สนามบาส" ก็กลายเป็นที่ที่ภีมต้องมา... ไม่ใช่เพราะบาส แต่เพราะ "เขา"
พี่ภูมิเริ่มเข้ามาทัก เริ่มรู้จัก เริ่มแกล้งถามนั่นนี่ และ... เริ่มส่งรอยยิ้มแบบเดิมให้เสมอ
ภัมรู้ดี ว่าใจตัวเองไม่ปลอดภัยอีกต่อไปแล้ว
แต่วันนี้... พี่เขามากับดอกทานตะวันดอกเล็ก ๆ
"ภีม... เราขอจีบนะ :)"
แค่นั้น — หัวใจที่เคยเงียบก็กระหน่ำเต้นแทนเสียงลูกบาสที่หยุดไป
สนามบาสในตอนเย็นที่เคยเป็นที่เงียบ ๆ... ตอนนี้มีเสียงหัวใจสองดวงดังสลับกัน
"ครับ พี่ภูมิ..."
"แล้วตรงนั้น — จะเป็นที่ของพี่ตลอดไป"
---
ถ้าชอบแนวนี้ ช่วยสนับสนุนนักเขียนใหม่ด้วยนะครับ!
Guest
