ตอนที่เธอลุกขึ้นเก็บกวาดโต๊ะอาหาร พ่อเธอยื่นแขนออก ดึงเธอเข้ามาหาเขาอย่างนุ่มนวล สราวลีนั่งลงบนตักพ่อ รู้สึกถึงวงแขนอันแข็งแรงที่โอบเธอไว้อย่างอบอุ่น เธอรู้สึกปลอดภัยและชอบที่พ่อโอบกอดเธอแบบนี้ แต่พักหลังมานี้เขากอดเธอน้อยลงไปเรื่อย ๆ โดยเธอไม่เข้าใจเหตุผลเอาเสียเลย ดูเหมือนเขาจะลังเลที่จะโอบกอดเธอเหมือนเก่า
สราวลีบิดตัวบนตักของเขา หาตำแหน่งที่นั่งสบายและสามารถมองเห็นหน้าพ่อเธอได้ แล้วก็รู้สึกว่ามีอะไรขยับยุกยิกอยู่ตรงก้นเธอ อาวว์ นี่ดุ้นเอ็นของพ่อกำลังตื่นเพราะเธอหรือนี่ มันเกือบทำให้ความรู้สึกของเธอลุกโชนขึ้นจนควบคุมไม่ได้ นี่ถ้าพ่ออุ้มเธอขึ้นวางบนโต๊ะอาหาร กระชากกางเกงยีนส์เธอออก แล้วเอาเธอตรงนั้นเลย เธอจะยอมแลกกับทุกอย่างได้เลยทีเดียว