ปลายกระบอกปืนชี้ไปทางหน้าอกของคนที่นอนยันข้อศอกอยู่กับพื้น เลือดไหลออกมาจากต้นขาด้านหนึ่ง
“เอาเลยสิ ยิงเลยแต่ต้องยิงให้ตายนะ”
คำขู่มาจากฝ่ายเสียเปรียบที่นอนบาดเจ็บทว่ากลับหาได้สนใจบาดแผลตนเองไม่ ดวงตาคมจ้องมองอีกฝ่ายแน่นิ่ง ดวงตาทั้งสองฝ่ายต่างประสานกัน
“หึ ทำไมหละไม่กล้ายิงเหรอ ยิงสิ ถ้าเธอยิงฉันไม่ตาย จำไว้ว่าฉันจะเอาคืน”
ฝ่ายเสียเปรียบยังยั่วยุอย่างไม่ลดละ แต่อีกฝ่ายกลับไม่มีคำใดเอื้อนเอ่ยออกมา
“ถือปืนนิ่งๆหน่อย อย่าประหม่า มือสั่นหมดแล้ว เดี๋ยวจะยิงไม่โดนและฉันจะไม่ตาย”
ยังคงยั่วยุคนถือปืนอย่างต่อเนื่องเมื่อเห็นมืออีกฝ่ายเริ่มสั่น
“ขอให้วิญญาณคุณตกนรก”
ฝ่ายถือปืนที่มือเริ่มสั่น เอ่ยออกมาบ้าง
“หึ นรกเหรอ!! จำใส่สมองน้อยๆของเธอเอาไว้ ถ้าวันนี้เธอฆ่าฉันไม่ตาย ฉันสัญญาว่าฉันจะเป็นคนฉุดเธอลงนรกซะเอง”
น้ำเสียงเหี้ยมเกรียมเอ่ยออกมาพร้อมประสานสายตาอีกฝ่ายนิ่ง
“งั้นก็ขอให้วิญญาณคุณตกนรกหมกไหม้ ไปพร้อมกับคำสัญญาของคุณเถอะ”
สิ้นเสียงพูดปืนที่อยู่ในมือเรียวเล็กถูกเหนี่ยวไกลูกกระสุนหลุดจากลังปืน
“ปัง!!!!!!!!!!!”
“ลาก่อนคุณชัช คนที่ฉันทั้งรักและเกลียด ลาก่อนตลอดกาล”
Guest
