สิงห์หนุ่มเจ้าของโรงแรมหรูชื่อดังระดับหกดาว (พิภักดิ์อมร) ที่มีสาขามากกว่าสิบสาขาในประเทศ และอีกหลายสาขาในประเทศฝั่งทวีปเอเชีย และกำลังเริ่มก้าวเข้าไปตีตลาดในยุโรป
: เจ้าชู้ เปลี่ยนผู้หญิงเหมือนใช้ทิชชู่ เน้นน้ำแตกไม่เน้นผูกมัด เจรจาเก่ง แต่แอบมีมุมน่ากลัวและขี้หวงของมาก
'เกิดเป็นสิงห์ไม่เคยกลัวเสือ แม้แต่เมียที่ว่าเหนือ กูยังเคยชนะมาแล้ว!'
เจสซี่ เด็กกำพร้าตาน้ำข้าวสุดแสนน่าหลงใหล เด็กน้อยน่าสงสารที่อยู่ในความดูแลของครอบครัวสิงห์ น้องบุญธรรมที่เห็นหน้าทีไรแล้วอยากจับตอกให้มันรู้แล้วรู้รอดไปเลย!
: ร่าเริง สดใสเหมือนดวงอาทิตย์ รักพี่ชายที่สุดในโลก อ่อนนอกแข็งใน
'ขอโทษค่ะที่หนู... รักพี่ ขอโทษที่รู้สึกแบบนั้น'
🖤❤️ สปอยล์ความโบ้ของพระเอกสายแข็งหน่อยค่ะ ❤️🖤
"ม.. มีคนอยู่นะคะคุณสิงห์ อ๊าา~"
"สนใจทำไมครับ... ผิวคุณหมวยขาวอมชมพูขนาดนี้ ไม่รู้ว่าตรงนั้นจะสวยน่ากินด้วยหรือเปล่า"
"พูดอะไรคะ หมวยอายนะ ซี๊ดด~ เสียวค่ะอย่าขยี้แบบนั้น อื้อ~"
"ผมชักอยากลองชิมแล้วสิครับ ทำยังไงดี?"
สิงห์แลบลิ้นเลียริมฝีปาก พลางโน้มหน้าลงมาซุกไซ้ซอกคอขาวพรมจูบไล่มาตามลาดบ่าเล็ก มือหนาบีบเคล้นถันอวบแรงๆ โดยอีกมือตระกองกอดเอวคอดยึดร่างเล็กเอาไว้กับตัว
เขาไม่ยอมเดินหน้าต่อ หยุดยืนกลางห้องท่ามกลางสายตาของผู้หญิงอีกคนที่กำลังดูอยู่
ก่อนจะปรายตาขึ้นมองสีหน้าของน้องสาวนอกไส้ แล้วเหยียดยิ้มอารมณ์ดี ครั้นเห็นใบหน้าซีดเผือดของเจ้าหล่อน
ความเมาไม่ใช่เหตุ เพราะกูไม่ได้เมามากขนาดนั้น กินไปขวดเดียวเหมือนมดสะกิดปลายเล็บตีน แอลกอฮอล์ในสายเลือดไม่ถึงห้าสิบเปอร์เซ็นต์ด้วยซ้ำ
แต่ที่ลากผู้หญิงมาสมสู่ต่อหน้าเด็กที่พ่อแม่เก็บมาเลี้ยง เพราะความสะใจล้วนๆ
หล่อนใจกล้าอยากร่านต่อหน้ากูเอง กูก็จะให้หล่อนได้เห็นตอนกูกำลังเอากับผู้หญิงคนอื่นต่อหน้าหล่อนบ้าง
ใครบอกหนามยอกต้องเอาหนามบ่ง กูจะเอาค้อนทุบให้แหลก มันจะทำไม!?
เจสซี่เหมือนคนหูดับ ร่างกายเดดแอร์ไปขณะหนึ่ง ก่อนสมองและสติจะค่อยๆ จูนกลับมาทำงานอย่างเชื่องช้า ทำให้ร่างกายสามารถปฏิเสธสิ่งรับรู้ที่ทำให้เจ็บปวดได้
หลุบตาลงพร้อมกับใจดวงน้อยที่ขยับเต้นเป็นจังหวะที่ชาหน่วง
ลมหายใจขาดห้วงเป็นพักๆ เสียงรอบกายเริ่มแทรกซึมกลับเข้ามาในหูจนดังก้องสะท้อนอยู่ด้านในด้วยประโยคสนทนาของเพื่อนร่วมห้องที่ผ่านไปร่วมหลายนาทีแล้ว...
เวลาเพียงไม่กี่นาที แต่เจสซี่กลับรู้สึกราวกับดำดิ่งอยู่ใต้มหาสมุทรลึกไร้ก้นบึ้งอย่างยาวนาน
มันชาไปทั้งตัวกดดันให้ร่างกายไร้เรี่ยวแรงอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ถึงอย่างนั้น สาวน้อยก็ยังพยายามจะดันทุรันลุกขึ้นยืนด้วยสองขาที่อ่อนเปรี๊ยะ แล้วเงยหน้าขึ้นมาฝืนยิ้มจืดไม่ถึงตา
"น.. หนูกลับก่อนนะคะ~" ลิ้นอ่อนพลอยทำเสียงสั่นไม่มั่นคง แต่ร่างกายมุ่งมั่นจะออกจากห้องปิดทึบที่กำลังจะทำให้เธอขาดอากาศหายใจ แล้วค่อยๆ ตายลงไปช้าๆ ให้ได้
เด็กสาวกอดกระเป๋าเอาไว้แนบอกราวกับเป็นสิ่งที่หวงแหนยิ่งกว่าชีวิต แต่ใครเล่าจะรู้ ว่าเธอเพียงแค่ต้องการที่ยึดเหนี่ยวจิตใจที่กำลังบอบช้ำเท่านั้น
เจสซี่ไม่แม้จะมองหน้าผู้ชายใจร้ายด้วยซ้ำ กลัวว่าตัวเองจะเผลอปล่อยน้ำตาให้ร่วงลงมาประจานความรู้สึกอันน่าสมเพชของตัวเอง
เดินไปข้างหน้าราวกับเปลือกนอกร่างกายนุ่มนิ่ม แต่กลับไร้วิญญาณ...
"จะเป็นจะตายแค่ฉันจะเอากับผู้หญิงคนอื่น เธอลืมสถานะตัวเองไปแล้วหรือเปล่าห๊ะเจสซี่"
คำเตือนก่อนอ่าน
'เมียก็ได้วะ!' เป็นนิยายเรื่องสุดท้ายในเซ็ต จักรวาลของเมีย!!! เนื้อหาในนิยายจะเป็นการบรรยายถึงฉากของพระนางเป็นส่วนใหญ่
ไรท์ใช้คำหยาบคายในการดำเนินเรื่องเพื่อเพิ่มอรรถรสในการอ่าน ไม่ว่าจะเป็นบทสนทนาบางช่วงบางตอน และการบรรยายถึงความคิดของตัวละคร
การบรรยายฉากบนเตียงค่อนข้างหยาบโลน หากนักอ่านท่านไหนไม่ชอบสามารถกดออกได้เลยค่ะ โปรดใช้วิจารณญาณในอ่านเป็นอย่างสูง
⚠️ลิขสิทธิ์นิยายเรื่องนี้เป็นของนามปากกาลิลลี่สีกุหลาบแต่เพียงผู้เดียว ไม่อนุญาตให้คัดลอก ดัดแปลงหรือกระทำการใดๆ กับนิยายเด็ดขาด
Guest
