"วันเวลาช่างผ่านไปอย่างรวดเร็ว เผลอหน่อยเดียวบุตรชายคนโตของโจวเสี่ยวหานกับเยี่ยรั่วอิงก็ถึงวัยรับภรรยาแล้ว
แต่มิรู้ว่าทำไมคุณชายใหญ่โจวผู้นี้ถึงได้ตั้งแง่กับความรักนัก ทั้งที่ก็มีสตรีมากมายหมายปองจนใช้นิ้วมือนับได้ไม่ถ้วน
โจวจื่อรุ่ยเคยคิดว่าตนเองเป็นคนตรงไปตรงมา พูดจามีหลักการและเหตุผล ทำการสิ่งใดล้วนมีคุณธรรมอยู่หลายส่วน แต่จะมากน้อยก็ขึ้นอยู่กับอีกฝ่ายด้วย
จนกระทั่งวันดีคืนดีดันได้รับสมรสพระราชทานอย่างไม่คาดคิด เขาถึงได้รู้ว่าตนเองเป็นคนปากอย่างใจอย่างเหลือเกิน
แต่หากพูดไปอย่างที่ใจคิดก็อาจถูกชิงอ๋องผู้เป็นว่าที่พ่อตาบั่นคอเอาได้ ใครจะกล้าพูดเล่า
ท่านกล้าหรือ ข้าไม่กล้า
สุดท้ายจึงทำได้เพียงยอมแต่งงานรับสตรีสูงศักดิ์มาเป็นภรรยา แล้วหวังว่านางจะไม่น่ารำคาญจนเกินไปนัก"
เถ้าแก่ใหญ่นั่งมองบันทึกจินชินที่หลานสาวคนโตเขียนส่งมาให้ มุมปากหยักยกยิ้มไม่หุบ คิดว่าช่างดีเหลือเกินที่เขามิได้ลงแรงเสียเปล่า
อืม คราวหน้าจะมีบันทึกเรื่องของผู้ใดมาให้อ่านอีกนะ ชักอยากรู้เสียแล้วสิ
(สกุลโจวมาจากเรื่องหนึ่งหมื่นตำลึงทอง ส่วนชิงอ๋องมาจากเรื่องเหนือบัลลังก์ยอดดวงใจนะคะ เผื่อมีใครอยากตามไปอ่านต่อ)
ฮึบ! เฮ้อ
พอเขียนเรื่องนี้เสร็จฮิกกี้ก็ดาวน์ค่ะ ทำให้ไม่กล้าปล่อยงานเลย อยากจะฝังไฟล์นี้ไว้ก้นคอมเพราะรู้สึกว่ามันไม่สนุก ค่อนข้างยุ่งยากมากจริงๆ แต่ก็ได้เพื่อนๆ ในตต.ให้กำลังใจว่าปล่อยๆ ไปเถอะ อย่าไปสนใจเลยว่าจะมีคนอ่านไหม เขียนจบก็ปล่อยงานนั่นคือหน้าที่ของนักเขียน เค้าเลยค่อยๆ รวบรวมกำลังใจรีไรท์ให้เสร็จ
ตอนนี้กำลังพยายามเขียนแนวเทพเซียนสามชาติสามภพอยู่ แก้ดราฟแรกไปแล้วสามรอบ หวังว่าจะไม่ต้องเริ่มใหม่อีกนะเรา
แต่ถามว่าถ้าต้องเริ่มใหม่แล้วยังจะเขียนต่อไปไหม ตอบได้เลยว่าจนกว่ามันจะจบนั่นแหละ เพราะเป็นคนที่ถ้าเริ่มโปรเจคแล้วต้องเดินหน้าให้จบ ต่อให้มันจะยากเย็นแค่ไหนก็ตาม เขียนๆ ไปก็จบเองแหละเนอะ
ขอบคุณกำลังใจจากเพื่อนนักเขียนและนักอ่านที่แวะเวียนเข้ามา ขอให้มีความสุขนะคะ
รักนะจุ๊บๆ
Guest
