ทาสรักคุณชัชวิน
“คุณชัชเกลียดมัสเพราะอะไรบอกได้ไหมคะ” มัสยาถามออกมาทั้งสะอึกสะอื้น เธอรู้แล้วว่าเขาเกลียดเธอแต่ยังไม่รู้ว่าเกลียดเพราะอะไร
“แค่เป็นเธอก็เกลียดแล้ว ยังต้องมีเหตุผลอะไรอีกเหรอ”
หญิงสาวชะงักเพราะไม่คิดว่าจะได้ยินคำตอบใจร้ายมากขนาดนี้ ก่อนจะยิ้มขื่นออกมา “นั่นสินะคะ แค่เป็นมัสก็ผิดแล้ว แค่หายใจบนโลกนี้ก็สมควรถูกเกลียดแล้ว เป็นมัสนี่มันน่าสมเพชจริงๆเลย”
“ตัดพ้อทำไม ทนไม่ไหวก็ไสหัวกลับไปสิ คิดว่าฉันอยากให้เธออยู่นักเหรอ ฉันรับเธอมาทรมานเท่านั้นแหละ ผู้หญิงอย่างพวกเธอมันก็สมควรเจออะไรแบบนี้แล้ว”
“ถึงคุณชัชจะเกลียดมัสมาก มัสก็คงต้องกราบขอโทษที่มัสไปจากที่นี่ไม่ได้ ตายไม่ได้ ต้องอยู่ให้ได้เท่านั้น มัสจนตรอกค่ะ จนตรอกเหมือนหมาตัวหนึ่ง ฮึก ชีวิตมัสมันน่าสมเพชมากเกินกว่าที่คุณชัชจะจินตนาการออกด้วยซ้ำ แค่นี้มัสยังตายไม่ได้หรอกค่ะ ฮึก” มัสยาพรั่งพรูความน้อยเนื้อต่ำใจในโชคชะตาออกมาด้วยความอดสู
By
Sirin
Guest
