ในยุคที่มนุษย์มิใช่สายพันธุ์เดียวที่ปกครองโลกอีกต่อไป—
ความตายถูกซื้อขาย อวัยวะภายในกลายเป็นทรัพยากร และครรภ์กลายเป็นขุมพลังสำหรับการยืดชีวิตของเหล่าผู้ปกครองพันธุ์ผสมระหว่างมนุษย์และต่างดาว
ชมพู หญิงสาวผู้ถือกำเนิดจากการทดลองที่ผิดพลาด ถูกเลี้ยงในหลอดแก้วและเร่งพัฒนาด้วยรหัสพันธุกรรมจากเผ่าพันธุ์นอกโลก เธอไม่รู้ว่าความรักคืออะไร ไม่รู้ด้วยซ้ำว่า “ความเป็นมนุษย์” ยังเหลืออยู่แค่ไหน
แต่สิ่งที่เธอรู้คือการ “อยู่รอด” คือสิ่งเดียวที่สำคัญ—
ด้วยร่างกายที่ฟื้นตัวจากการกลืนกินของมีชีวิต ด้วยสมองที่เย็นชาอย่างระบบวิเคราะห์ชาย และหัวใจที่พร้อมฆ่าแม้กระทั่งลูกในท้องของตัวเอง
เธอเดินทางผ่านเมืองร้าง ตลาดอวัยวะ โรงพยาบาลใต้ดิน สถานีอวกาศลับ และลัทธิบูชายัญ
แต่ละตอนคือหนึ่งพันธะที่ไม่มีวันถาวร
หนึ่งชายหรือหญิงที่มีค่าแค่ในห้วงเวลาสั้นๆ
หนึ่งศัตรูที่ต้องชำแหละเพื่อความอยู่รอด
และหนึ่งบาดแผลที่ไม่มีใครจำ นอกจากตัวเธอเอง
นางพญาชมพู ไม่ใช่นิยายที่ให้คุณ “อิน” กับความรัก
ไม่ใช่เรื่องของการเติมเต็มชีวิตใคร
แต่นี่คือนิยายสำหรับผู้อ่านที่กล้าท้าทายขีดจำกัดของศีลธรรม
กล้าถามตัวเองว่า—
“ถ้าทางรอดมีเพียงทางเดียว... คุณจะกินมันหรือยอมตาย?”