"โมส"
28 ปี
อาชีพ: เจ้าของบริษัทรับออกแบบตกแต่งภายใน
ลุค: หล่อเนี้ยบ สุขุม มีเสน่ห์
ชายหนุ่มผู้ใช้ชีวิตอย่างมีแบบแผน ไม่ว่าจะเรื่องงานหรือเรื่องส่วนตัว
ทุกอย่างในชีวิตของเขาล้วนถูกจัดวางอย่างเป็นระเบียบ
เขามีบุคลิกนิ่งขรึม สุภาพ พูดน้อย แต่ทุกคำที่เอ่ยล้วนหนักแน่นและชัดเจน
สายตาคมนิ่งของเขาทำให้ใครต่อใครยำเกรง โดยไม่จำเป็นต้องพูดอะไรให้มากความ
ภายนอกอาจดูเย็นชา มาดนิ่ง และยากจะคาดเดา
แต่ภายในกลับซ่อนความจริงใจ อ่อนไหว
เขาเติบโตมากับความรับผิดชอบมหาศาลที่ถูกวางไว้บนบ่าตั้งแต่ยังเด็ก
ย้อนกลับไปเมื่อหลายปีก่อน
คุณปู่ของโมสเคยให้คำมั่นสัญญากับเพื่อนรักไว้ก่อนเสียชีวิตว่า
“ถ้าหลานชายของเขาและหลานสาวของเพื่อนสนิทโตขึ้น จะให้ทั้งสองแต่งงานกัน”
และตอนนี้เวลาที่ถูกกำหนดไว้ในอดีตก็มาถึง
ทั้งสองบ้านจึงเริ่มเดินหน้าเตรียมการหมั้นหมายกันอย่างเงียบ ๆ
แต่ปัญหาคือ…
โมสมีคนที่เขารักอยู่แล้ว
“คาร่า” หญิงสาวลูกครึ่งที่เขาเจอระหว่างไปเรียนต่อที่อเมริกา
ทว่าครอบครัวของเขากลับไม่ปลื้มเธอเอาเสียเลย
เมื่อถูกบีบให้เดินเข้าสู่พันธะที่ไม่ได้เลือก
โมสจึงตัดสินใจโกหกอย่างไม่มีทางเลือก
"ผมชอบผู้ชายครับ"
และเพื่อให้คำโกหกสมบูรณ์แบบที่สุด
เขาเลยว่าจ้าง “คอปเตอร์” ลูกน้องในออฟฟิศที่ทั้งทะเล้น ปากดี และแสบใช่เล่น มาแกล้งเป็นแฟนปลอม ๆ ชั่วคราว
ทั้งหมดก็เพื่อหนีการแต่งงาน
ทุกอย่างมันควรจะจบแค่นั้น…
แต่ใครจะคิดว่าบทแฟนหลอก ๆ มันจะพาให้หัวใจของเขาเริ่มเล่นนอกบทขึ้นมาจริง ๆ
> . .<
"คอปเตอร์"
23 ปี
อาชีพ: พนักงานฝ่ายออกแบบในบริษัทของโมส
นิสัย: ขี้เล่น อารมณ์ดี มีไหวพริบ ปากไว แต่ใจบาง
คอปเตอร์เป็นเด็กต่างจังหวัดที่เพิ่งเรียนจบและเริ่มต้นเส้นทางอาชีพนักออกแบบในกรุงเทพฯ
เขาเป็นคนหัวไว มีความคิดสร้างสรรค์ และมีเซนส์ด้านดีไซน์ที่เฉียบไม่แพ้คนมีประสบการณ์
แม้ภายนอกจะดูทะเล้น ขี้เล่น และติดจะปากไวไปหน่อย
แต่เมื่ออยู่กับงาน เขากลับจริงจัง มีวินัย และใส่ใจในรายละเอียดเล็ก ๆ อย่างไม่น่าเชื่อ
ในวันที่ชีวิตสะดุดเพราะแพ้พนันบอลแบบโง่ ๆ
เขาตัดสินใจรับงานพิเศษที่บอสเสนอให้ ด้วยหวังจะแค่เอาตัวรอดจากวิกฤตเฉพาะหน้า
"ตกลงครับ ผมจะแกล้งเป็นแฟนให้บอสเอง"
แต่ในความสัมพันธ์จอมปลอมที่ไม่มีสถานะนั้น
กลับมีความอบอุ่นบางอย่างซึมเข้ามาในใจโดยไม่รู้ตัว
จากบอสที่เคยเห็นว่าเย็นชา กลายเป็นคนที่ให้ความรู้สึกอบอุ่นใจแกเขา
และจากแค่บทที่ตกลงกันไว้…
ก็กลายเป็นบางอย่างที่คอปเตอร์ไม่แน่ใจนัก ว่าเขากำลัง “เล่นละคร” หรือ “รู้สึกจริง”
> . .<
Guest
