เกิดใหม่เป็นไทเฮาผู้ร้ายกาจ

แนววังหลัง แต่ไม่มีการเมืองนะคะ 

เน้นไปที่ความสัมพันธ์ของตัวละครค่ะ 

ว่านไทเฮาสิ้นลมไปแล้ว แต่นางจะได้รับโอกาสเกิดใหม่อีกครั้ง หากสวามีที่นางรัก หลั่งน้ำตาเพื่อนาง 

ครั้นจนพิธีศพของตนเองเสร็จสิ้น นางกลับไม่พบร่องรอยความโศกเศร้าหรือน้ำตาสักหยดจากเขา กลับกัน สวี่ต้าหลิงคิดว่าการตายของนาง ถือเป็นการชดใช้ให้กับจูฮวาอวิ๋นคนที่เขารักจากใจจริง 

ไม่ว่าตอนที่นางมีชีวิตอยู่ กระทั่งตอนที่จากไป ชายผู้นั้นก็ไม่เคยคิดอาลัยอาวรณ์สักนิดงั้นหรือ แล้วที่นางลงแรงไปทั้งหมดมันเพื่ออะไร? 

“ข้าจะส่งเจ้ากลับไปเกิดใหม่” 

“เกิดใหม่? แต่ไม่มีใครอาวรณ์กับการตายของ...” 

เอ่ยไม่ทันจบ บนพื้นที่สีขาวพลันปรากฏภาพขึ้นอีกครา ดวงตาที่ไร้แววของว่านโจวอีค่อย ๆ เบิกกว้างขึ้น 

แน่นอน...มิใช่สวี่ต้าหลิงเปลี่ยนใจมาอาวรณ์กับการจากไปของนาง แต่ภาพที่เห็นคือหลังจากการฝังศพของนางในสุสานราชวงศ์อันเงียบสงบ กลับมีเสียงของเด็กคนหนึ่งกำลังสะอื้นไห้ 

เด็กคนนั้น... 

⚠️Trigger Warning⚠️ 

มีฉากหรือเนื้อหาที่โจ่งแจ้งทางเพศ | เลือด | การพูดจาทำร้ายจิตใจทำให้อีกฝ่ายรู้สึกไร้ค่า | พยายามฆ่า | ความรุนแรง | การกลั่นแกล้ง ทำให้อับอาย | โน้มน้าว ล่อลวง | ความไม่เท่าเทียม I การตาย