พบกันเมื่อคิมหันต์เยือน : In the Light of That Summer

“ดอกไม้พวกนี้ชื่อว่าอะไรเหรอ” ปิแอร์ถามขึ้นเพื่อลดบรรยากาศที่อาจจะชวนดูอึดอัด เสียงของเขาสะท้อนกลับมาเพียงเล็กน้อยเพราะหมู่ต้นไม้รอบตัวช่วยดูดซับความดัง

เด็กหนุ่มก้มลงมองตาม แล้วตอบเบา ๆ โดยไม่ละสายตาจากสิ่งนั้น “ไวโอเลต”

เขาเอื้อมมือไปเด็ดดอกไม้สีม่วงกลีบบางที่เบียดตัวขึ้นข้างเข่า แล้วยื่นมาทางปิแอร์

“ไวโอเลตเนี่ยนะ?” ปิแอร์ถามอย่างไม่แน่ใจ เขาไม่ยื่นมือไปรับ แต่ก้าวเข้ามาใกล้แทน

กลิ่นหอมจาง ๆ ลอยมาตามลม เป็นกลิ่นของดิน กลิ่นของหญ้า และกลิ่นจางของดอกไม้ป่าที่กำลังค่อยๆผลิบานอย่างไม่เร่งรีบ

“เขาว่ากันว่า ถ้าได้กลิ่นมันในวันแรกของฤดูใบไม้ผลิ จะได้พบสิ่งที่หัวใจตามหา” เด็กหนุ่มพูด ราวกับคำพูดนั้นเป็นบทกลอนที่เขาท่องได้ตั้งแต่เด็ก

ปิแอร์นิ่งเงียบ เขาไม่ได้เชื่อเรื่องแบบนั้นหรอก แต่ประโยคนั้นกลับทำให้ใจเขาแน่นขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล