"ลูกจันทร์" เด็กสาวจากภูเก็ต ผู้มีแววตาเด็ดเดี่ยว เธอได้รับทุนจาก มูลนิพาขวัญ ที่ช่วยเหลือเยาวชนขาดโอกาสให้ได้เรียนถึงระดับปริญญาตรีพร้อมที่พักและชีวิตความเป็นอยู่ที่มั่นคง
เงื่อนไขเดียวของทุนนี้คือ ต้องทำงานตอบแทนให้มูลนิธิเมื่อเรียนจบ แต่ไม่มีใครบอกเธอว่า…
คนที่เธอต้องตอบแทนด้วยหัวใจ อาจกลายเป็นรักแรกของเธอในวัย 20 ปี
"พาขวัญ" หญิงสาวผู้เป็นทั้งผู้บริหารมูลนิธิและผู้หญิงวัยสามสิบเจ็ดที่เต็มไปด้วยความเด็ดขาด อ่อนโยน เธอเริ่มต้นแค่รู้สึกเอ็นดูเด็กหญิงคนหนึ่งที่มีแววตาไม่ยอมแพ้ต่อโลกผสมกับความสดใสในคราเดียวกัน ก่อนที่ความรู้สึกนั้นจะค่อย ๆ แปรเปลี่ยนเป็นบางสิ่งที่อธิบายไม่ได้
พาขวัญเอาตัวเองเข้าไปอยู่ในชีวิตของลูกจันทร์ทีละนิด จากผู้สนับสนุน...กลายเป็นคนที่คอยอยู่ข้าง ๆ แต่ความรักของคนสองคน ที่ต่างวัยกันถึง 17 ปี และยังมีสถานะของ “ผู้ให้” กับ “ผู้รับ” คั่นกลาง ย่อมไม่ใช่เรื่องที่ใครจะเข้าใจง่าย
เมื่อสังคมภายนอกตั้งคำถามว่า "นี่คือความรักจริง ๆ หรือแค่ความสัมพันธ์ที่ไม่ควรเกิดขึ้น?"
พาขวัญจะยอมปล่อยมือ หรือเลือกเดินทวนกระแส
ลูกจันทร์จะยอมเป็นเพียง “เด็กในมูลนิธิ” หรือ “กล้าพอจะยืนข้างพาขวัญในฐานะคู่ชีวิต” ในวันที่หัวใจทั้งสองดื้อรั้นต่อโลก…ใครกันที่จะกล้าเอื้อมมือไปคว้าอีกคนไว้ก่อน
...
นี่ไม่ใช่แค่เรื่องของความรัก แต่คือเรื่องของการเติบโต การเลือก และการยืนหยัดเพื่อหัวใจของตัวเอง
เพราะบางที…
ความรักที่ถูกมองว่า "ไม่ควรจะเป็น"
อาจเป็นความรักที่ "หัวใจอยากรัก" มากที่สุดก็เป็นได้
Guest
