ยามเมื่อรักผลิบาน (when love blooms)

หมอกเช้าในฤดูฝนเหมือนใยบางเบาไร้ตัวตน ทว่าก็เหนี่ยวรั้งเสียงหัวใจให้ช้าลงได้อย่างน่าประหลาดมันไหลลอดซอกเขา เคลือบยอดไม้สนให้พราวเงาสีเงิน แล้วซึมซับเข้าไปในผิวดินจนกลิ่นอับชื้นคล้ายจะร้องขอบคุณเนิ่นนาน ธารน้ำสายเล็ก ๆ ข้างเนินยังคงส่งเสียงร้องคิกคักราวเด็กซุกซน ทั้งที่จริงมันดำรงอยู่อย่างนี้มาหลายชั่วคนแล้ว  

เช้าวันหนึ่ง เส้นขอบฟ้ายังไม่ทันเผยสีทอง แสงไฟจากกระท่อมไม้หลังใหญ่ก็สว่างขึ้นทีละดวง ภายในครัว กลิ่นข้าวคั่วลอยนำมาก่อนผู้ปรุง ป้ารัญต้มน้ำใบเตยก่อนพระอาทิตย์จะตื่น รู้ดีว่าอีกไม่กี่ชั่วโมง “คุณพฤกษ์” จะเริ่มตรวจไร่และ “คนงานใหม่” คนหนึ่งจะมาถึง  

ไม่มีใครรู้หรอกว่าเด็กหนุ่มจากกรุงเทพผู้มีนามพ้องกับสายน้ำจะเปลี่ยนบางสิ่งในไร่ธารธาราไปตลอดกาล  

ณ จุดสูงสุดของไร่ มีศาลาเล็กทำจากไม้สักเก่า เสาโค้งถูกดัดให้นูนเล็กน้อยเพื่อรับน้ำหนักหลังคามุงแป้นเกล็ด สายลมพัดระฆังไผ่เบา ๆ “ติ๋งต่อง …ติ๋งต่อง” เสียงสะท้อนขยายไปในหมอกเหมือนสัญญาณลึกลับเรียกวิญญาณขุนเขาให้ตื่น  

บนศาลานั้นเอง หลายเดือนก่อน พฤกษ์เคยยืนนิ่ง ปลายเท้าแตะขอบพื้นไม้ ทอดสายตามองหมู่บ้านเบื้องล่างที่ยังหลับ รอยฝนสะท้อนแสงจันทร์ซีด ๆ ให้พื้นดินกลายเป็นกระจกขุ่น เขาคิดถึงอดีต ในใจมีทั้งรอยร้าวและคำถามว่า “ทำไมต้องเป็นเขา” จนระฆังไผ่ใบหนึ่งขาดหลุดลอยตามลมตกลงพื้น สะกิดให้เจ้าของไร่ผละจากภวังค์และจำใจเดินกลับเรือน  

…เขาเชื่อว่าชีวิตบนเขาจะนิ่งสงบอย่างที่มันควรเป็นหากไม่มีอะไรมากระเพื่อมผิวน้ำอีก  

แต่ธรรมชาติมักขีดเส้นทางเองฝนหนึ่งเม็ด เบียดเม็ดต่อมาให้ตกตาม จุดกำเนิดธารน้ำเล็ก ๆ หลอมรวมกันจนกลายเป็นสายน้ำใหญ่ฉันใด การมาถึงของ “ธาร ธาราธร ” ก็คล้ายเม็ดฝนแปลกหน้า ก่อนรอยยิ้ม ขี้เล่น กวนประสาทจะตกกระทบโลกอันเรียบเย็นของ “พฤกษ์ ภูผา ”  

ครั้นเวลาผ่านไป ผู้คนในไร่จะค่อย ๆ เห็นว่าเสียงระฆังไผ่ดังขึ้นทุกวัน มิใช่เพราะลมแรงขึ้นเพียงอย่างเดียว หากเพราะหัวใจใครบางคนเริ่มเคาะจังหวะตาม  

และในคืนที่ฝนซัดกระท่อมไม้จนสะเทือน กลิ่นไอดินจะยืนยันว่าผืนแผ่นนี้ยังหายใจพร้อมจะโอบรับสองชีพที่แตกต่างอย่างสมบูรณ์  

บทนำจบลงตรงจุดที่หมอกเช้าเริ่มบาง และถนนกรวดสายเล็กปรากฏไฟหน้ารถกระบะคันหนึ่งค่อย ๆ ไต่ทางโค้งขึ้นมา เสียงเครื่องยนต์ผสานเสียงนกร้องก่อนรุ่งสาง กำลังประกาศให้ทุกใบไม้รู้ว่า “วันใหม่” ได้ก้าวมาถึงแล้ว  

มันเป็น “วันแรก” ของคุณชายเมืองกรุง และ “ฤดูใหม่” ในหัวใจเจ้าของไร่ยิ้มยาก ฤดูที่อาจถูกจารึกไว้ด้วยกลิ่นฝน เสียงระฆังลม และรอยจูบแรกใต้ดาวเต็มท้องฟ้า 

จากตรงนี้ เรื่องราวทั้งหมดจะเริ่มต้น…