จุติราชันจักรพรรดิสยบเทพมาร

ประวัติศาสตร์ มักถูกเขียนขึ้นโดยผู้ชนะ... บันทึกพงศาวดารของเผ่ามนุษย์ที่สืบทอดต่อกันมาเล่าขานถึงยุคบรรพกาลอันเลือนราง บนทวีปเจี่ยฉีที่เคยดำรงอยู่ภายใต้สองมหาอำนาจ 

เทียนตี้ จักรพรรดิสวรรค์ ผู้นำที่ได้รับการยกย่องจากมวลมนุษย์ว่าทรงนำมาซึ่ง 'ระเบียบ' และ 'ความก้าวหน้า' ให้แก่เผ่าพันธุ์ 

อีกหนึ่งคือ เยว่เซียงหลง มังกรปฐมกาลผู้นำแห่งเผ่าปีศาจที่ตำนานโบราณบางสาย กล่าวว่า ทรงเปี่ยมด้วยปัญญาและยึดมั่นในสมดุลแห่งธรรมชาติอย่างยิ่ง 

ในยุคแรกเริ่มนั้น กล่าวกันว่าทั้งสองเผ่าพันธุ์ต่างเคารพในพันธสัญญาโบราณ ดำรงอยู่อย่างสันติในดินแดนของตนทว่า สันติภาพนั้นมิอาจคงอยู่ตลอดกาลความขัดแย้งปะทุขึ้นเมื่อ เยว่เซียงหลง เกิดความ 'ไม่พอใจ' ในข้อตกลงเดิม และต้องการ 'อำนาจที่มากกว่า' ให้แก่เผ่าพันธุ์ของตน จึงได้ละเมิดพันธสัญญา รวบรวมไพร่พล ก่อสงครามเพื่อเปลี่ยนแปลงสมดุลอำนาจบนทวีป 

มหาสงครามได้ทำลายล้างผืนแผ่นดินยาวนานหลายชั่วอายุคนนำมาซึ่งความสูญเสียอันมิอาจประเมินได้ของทุกชีวิต จนกระทั่งในที่สุด การต่อสู้มาถึงจุดตัดสิน เทียนตี้ ผู้ซึ่งได้รับการสรรเสริญว่าเป็น 'ผู้กอบกู้' และ 'ผู้ปกป้อง' เผ่ามนุษย์ สามารถเอาชนะและผนึกมังกรปฐมกาลไว้ได้สำเร็จ สงครามจึงยุติลงด้วยชัยชนะอย่างเด็ดขาดของฝ่ายมนุษย์ภายใต้การนำของเทียนตี้ 

เยว่เซียงหลง ผู้ซึ่งถูกประวัติศาสตร์ของมนุษย์ตราหน้าว่าเป็น 'ทรราชย์' และต้นเหตุแห่งมหันตภัย ถูกผนึกชะตาไว้ในมิติลับแล ส่วนเผ่าปีศาจที่เหลือรอด ถูกตีตราว่าเป็นภัยคุกคามและถูกขับไล่ไปยังดินแดนรกร้างชายขอบทวีป ถูกลบเลือนไปจากหน้าประวัติศาสตร์กระแสหลัก นับแต่นั้นมา ทวีปเจี่ยฉีจึงตกอยู่ภายใต้การปกครองของเทียนตี้แต่เพียงผู้เดียว ระเบียบแบบแผนอันสมบูรณ์ และ 'ความจริง' ฉบับเดียว ถูกสถาปนาขึ้น และประวัติศาสตร์ของโลกก็ถูกเขียนขึ้นใหม่ภายใต้สายตาของจักรพรรดิสวรรค์ 

และดาบจูเซียง อาวุธเทวะอันทรงพลัง ที่ถูกกล่าวขานว่าเทียนตี้ใช้ในการปิดฉากสงคราม ก็ได้หายสาบสูญไปอย่างน่าฉงน... บ้างเชื่อว่ามันแหลกสลายไปในการต่อสู้ครั้งสุดท้าย บ้างก็ว่าเป็นเจตจำนงแห่งสวรรค์ที่ซ่อนเร้นมันไว้... แต่ตำนานที่ถูกลืมเลือนไป กลับกระซิบว่า บางที... ดาบเล่มนั้นอาจไม่เคยหายไปไหน และบางที... ผู้ที่ถูกผนึก อาจไม่ใช่ผู้ร้ายตัวจริงเสมอไป...