บุปผาแดงลืมใจ (ฟู่เฟยเจิน)

ในคืนเข้าหอ กลิ่นหอมจางของดอกเหมยอบอวลทั่วเรือน แม้นเป็นเจ้าสาว แต่ใจกลับว่างเปล่า... 

‘เฉินเฟิน’ หญิงสาวผู้ย้อนกลับมาจากความตาย กลับมายังค่ำคืนที่ครั้งหนึ่งเคยเชื่อว่าเป็นจุดเริ่มต้นของความทุกข์ 

ชาติก่อน... นางตายอย่างโดดเดี่ยวในจวนของเขา คนที่นางรักจนหมดหัวใจ 

แต่เขา ‘ชินอ๋องผู้เย็นชา’ กลับไม่เคยมีคำใดเอื้อนเอ่ย ไม่เคยแม้จะหันมองนางด้วยความห่วงใย 

นางจึงเชื่อ... ว่าเขาไม่รัก 

เมื่อชะตาฟ้าลิขิตให้ได้หวนคืนอีกครั้ง 

นางสาบานว่าจะตัดใจ จะไม่รัก ไม่หวัง ไม่เจ็บอีก 

แต่ยิ่งห่าง กลับยิ่งใกล้ ยิ่งตัด กลับยิ่งผูกพัน 

และความตายที่เคยพราก กลับมิใช่เพียงพิษร้าย... 

หากคือเงามืดของความลวงลึกที่ใครบางคนซ่อนไว้เบื้องหลังรอยยิ้มและความยินดี 

ในวังวนแห่งความเงียบงัน 

หัวใจที่เคยว่างเปล่า... กำลังสั่นไหวอีกครา 

****************************************************************************************** 

ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะคะ นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายที่ไรท์ตั้งใจแต่งเต็มที่ แต่อาจจะติดขัดบ้าง เนื่องจากเป็นเรื่องแรกค่ะ 

สามารถติชม วิจารณ์และให้คำแนะนำแก่ไรท์ได้เลยนะคะ เพื่อที่ไรท์จะได้นำไปพัฒนางานเขียนในเรื่องต่อๆไปค่ะ 

และช่วยส่งกำลังใจให้น้องเฉินเฟินด้วยนะคะ ชาตินี้น้องต้องไม่ตุยค่ะ  

ฝากนิยายของ ฟู่เฟยเจิน ด้วยนะคะ 

ฝากกดใจและเพิ่มเข้าชั้นไว้ด้วยนะคะ