cursed Island สังขยาสีคราม

เสียงท้องฟ้าคำรามโครมคราม คลื่นทะเลซัดโหมกระหน่ำอย่างบ้าคลั่ง เสียงลมกระทบสิ่งกีดขวางดังลั่นไปทั่ว สร้างความขนลุกขนพองให้แก่ผู้ที่อยู่ในบริเวณนั้น

ณ ชายหาดของเกาะหงส์ซึ่งยังคงมีกลิ่นอายของวัฒนธรรมชนเผ่าแม้ปัจจุบันจะเลือนหายไปจนเป็นเหมือนชาวบ้านทั่ว ๆ ไปแล้วก็ตาม เม็ดทรายที่เคยเป็นสีน้ำตาลอ่อน ๆ บัดนี้กลับปะปนไปด้วยสีสนิม กลิ่นคาวคละคลุ้ง สองร่างนอนทุกข์ระทมจากบาดแผลกาย อีกหนึ่งร่างนั่งโอดครวญด้วยแผลใจยามต้องเห็นผู้เป็นที่รักทั้งสองต้องเจ็บปวด

"ไม่ว่ามันผู้ใดปองร้ายคนของกู เหยียบที่นี่เมื่อใดขอให้มันมีอันเป็นไปด้วยน้ำมือกู!"

.

.

"สวัสดีค่ะพี่จ๊อด หนูขออนุญาตเล่าเลยแล้วกันนะคะจะได้ไม่เสียเวลา วันนั้นหนูไปเที่ยวเกาะหงส์กับเพื่อนค่ะ..."

สมองของชายหนุ่มประมวลผลความทรงจำขึ้นมา เสียงคลิปเล่าเรื่องลี้ลับรายการดังที่ถูกเปิดขึ้นขณะขับรถโดยลูกน้องคนสนิทของฮาเกน หงส์วิศิษฏ์พิบูลย์ นั้นถูกรีรันอีกครั้งในหัวของเขา เนื้อความภายในถูกถ่ายทอดออกมาอย่างออกรสออกชาติ

เกาะอาถรรพ์ห้ามคนนอกเข้า ไร้สาระน่า

นี่คงเป็นเสียงความคิดของเขาในเมื่อก่อน แต่ตอนนี้เขาดันกลับกลายเป็นคนนอกที่หนีเสือปะจระเข้มาอยู่ในเกาะนี้เสียแล้ว เรื่องราวมากมายที่เกิดขึ้นในขณะที่ฮาเกนอยู่ที่นี่ทำให้เด็กลูกครึ่งจบนอกอย่างเขาเริ่มเปลี่ยนความคิดไปจากหลังมือเป็นหน้ามือ สิ่งที่เคยได้ยินมาเกี่ยวกับเกาะแห่งนี้เป็นถูกนำกลับมาคิดซ้ำอีกครั้งเมื่อเขาได้สัมผัสกับมัน...เกาะต้องสาป

อาถรรพ์นี้เกิดขึ้นจริง คำสาป ความโหดร้ายของมนุษย์นั้นมีอยู่จริง ฮาเกนคนนี้เข้าใจแล้ว

คำเตือน

Dirty talk , บางตัวละครมีปัญหาทางด้านจิตใจ , ตัวละครภายในเรื่องนี้มีการใช้ความรุนแรง ทั้งคำพูดและการกระทำ หลายตัวละครเป็นคนทีี่มีทั้งมุมมืดและมุมที่ดี โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน นักเขียนไม่สนับสนุนความรุนแรงใด ๆ เพียงต้องการสะท้อนให้เห็นถึงความโหดร้ายภายในจิตใจมนุษย์ที่มีอยู่ในชีวิตจริงและต้องการให้ผู้อ่านตระหนักถึงความสำคัญในเรื่องของสถาบันครอบครัว ไม่แนะนำให้เยาวชนอายุต่ำกว่า 18 ปีเข้ามาอ่านหรือหากต้องการอ่านขอให้อยู่ภายใต้การดูแลของผู้ปกครองเพื่อให้ได้รับคำแนะนำอย่างเหมาะสม และทุกอย่างล้วนเป็นจินตนาการของนักเขียนทั้งสิ้น

⚠️เกาะหงส์ไม่มีอยู่จริงและภายในเรื่องระบุว่าอยู่ในจังหวัดใกล้กรุงเทพมหานครนั้นเป็นเพียงจังหวัดที่สมมติขึ้นเท่านั้น⚠️

⚠️ชาวบ้านเกาะหงส์ในเรื่องพูดภาษากลาง แต่ที่ใช้คำว่า'นายหัว' เป็นคำที่ใช้สืบต่อกันมาจนไม่ทราบต้นสายปลายเหตุว่าเพราะอะไรคนที่นี่จึงใช้ภาษาเรียกเจ้านายว่านายหัว(จินตนาการจากนักเขียน)⚠️

⚠️✅ เรื่องนี้เขียนจบแล้วแต่จะทยอยลงทีละตอนนะคะ

⚠️✅ อัพทุกวัน แต่จากตอนที่17เป็นต้นไปอัพทุกวันพุธ และ เสาร์

⚠️✅ 4วันหลังนิยายจบขออนุญาตติดเหรียญถาวรนะคะ

เปิดเรื่อง 10 พ.ค. 2568

ปิดเรื่อง