หิรัญญิการ์ | ดั่งปาฏิหารย์บุหงารัก

คนอย่าง หม่อมหลวง หิรัญญิการ์ อยากได้อะไรต้องได้อยากทำอะไรต้องได้ทำ ใครหน้าไหนก็ขัดใจฉันไม่ได้หรอก

“ พวกเธอสามคนต้องเก็บความลับ เรื่องที่พี่จะแอบคุณแม่ไปสุพรรณบุรี เข้าใจมั้ย ”

“ เรื่องจะให้ช่วยก็ช่วยได้อยู่หรอกค่ะ แต่ไม่รู้จะเก็บเป็นความลับได้นานแค่ไหนนี้สิคะ ” ลีลาวดีน้องสาวคนรองของฉันพูดดักขึ้น

“ พี่หญิงใหญ่แน่ใจแล้วใช่มั้ยคะเนี้ย นาถว่าถ้าคุณแม่ทราบรับรองอาละวาดวังแตกแน่เลยค่ะ ” ชมนาถมาลาน้องสาวคนเล็กรีบเอ่ย เพื่อจะพยายามโน้มน้าวใจฉัน ฝันไปเถอะย่ะ

“ น้องๆเตือนแล้วไม่ฟัง ระวังโดนไล่ออกจากกองมรดกไม่รู้ด้วยน้าา ” ราตรีนฤมาศพูดเสริมขึ้น คงคิดว่าฉันจะเปลี่ยนใจล่ะสิถ้า ไม่มีทางไปหรอกเรื่องนี้ฉันคิดมาดีแล้ว อะไรจะเกิดก็ไปให้มันเกิดไปแล้วอีกอย่าง คุณแม่กับคุณพ่อคงไม่ใจไม้ไส้ระกำจนถึงขั้นไล่ฉันออกจากวังหรอกนะ

“ พอๆเลยพวกเธอ คิดว่าจะชักแม่นํ้าทั้งห้ามาเปลี่ยนใจพี่อย่างนั้นน่ะหรอ ”

“ ถึงยังไง พี่ก็ไม่เปลี่ยนใจหรอก ”

พวกน้องๆทั้งสามถอนหายใจเฮือกใหญ่ให้กับฉัน

“ งั้นพวกหญิงก็ขอให้พี่หญิงใหญ่เดินทางปลอดภัยนะคะ ” หญิงวดีเอ่ยพูดเดินมากอดฉัน ตามมาด้วยหญิงมาศกับหญิงเล็ก กอดที่ไหนก็ไม่อบอุ่นเท่ากอดของพวกเธอ การเดินทางครั้งนี้ไม่รู้ว่าอนาคตจะเป็นอย่างไร จะดีหรือจะร้ายฉันจะก็นอมรับผลที่จะตามมา

“ พี่ต้องคิดถึงน้องสาวจอมแสบทั้งสามคนของพี่มากๆแน่ๆ แล้วพี่จะรีบกลับมานะ ”