กอดรักให้อุ่นใจ

ดินเฝ้ารอให้พ่อแม่บังเกิดเกล้ามารับเขากลับบ้าน รอแล้วรอเล่า ในที่สุดก็มีพ่อแม่บุญธรรมมารับไปแทน ไม่เป็นไร การได้อยู่กับพ่อแม่บุญธรรมก็ทำให้เขามีความสุขมากเช่นกัน แต่ช่วงเวลาแห่งความสุขมักอยู่กับเราไม่นาน จู่ ๆ เขาก็ถูกทิ้งอีกครั้ง 

หลังจากถูกโยนไปทางนั้นทีทางนี้ทีราวกับขยะน่ารังเกียจชิ้นหนึ่ง ดินก็เลิกมองโลกในแง่ดีและเลือกจะอยู่กับความจริงที่ว่า ไม่มีใครต้องการเศษดินสกปรกอย่างเขา แต่แล้วรันต์ก็เข้ามาเปลี่ยนความคิดแง่ร้ายนั่น อีกฝ่ายปรากฏตัวขึ้นราวกับแสงอาทิตย์อบอุ่นยามเช้า รอยยิ้มอ่อนโยนละลายน้ำแข็งในหัวใจของเขา ทำให้เขายิ้มได้อีกครั้งหนึ่ง 

จนกระทั่งทุ่มเทไปหมดใจดินถึงได้รู้ว่ารันต์เองก็ไม่ต่างจากคนอื่น อีกฝ่ายเห็นเขาเป็นอะไรสักอย่างที่ไม่มีค่าและสามารถทอดทิ้งได้ง่าย ๆ