รักในเงาแค้น

ความรู้สึกผิดชอบชั่วดี และความปรารถนาที่ร้อนแรง ถูกแฝงไปด้วยบทพิศวาสในอดีตอันคุกรุ่น...ที่พร้อมจะเผาผลาญทุกสิ่ง เพื่อนำทางทั้งคู่ทางไปสู่รักแท้ที่ข้ามพ้นทุกเงื่อนไข? 

เธอจะยอมเป็นเมียของลูก หรือยอมเป็นเมียของพ่อกันแน่? 

เมื่อรักแรกพบ...กลายเป็นรักต้องห้าม ภายใต้ชายคาเดียวกัน เมื่ออดีตตามล่า และปัจจุบันคือพันธนาการ..เธอจะเลือกอะไร ระหว่างความรัก และความถูกต้อง 

พิมพ์มาดา หญิงสาวที่หัวใจเพิ่งเริ่มฟื้นตัวจากรักครั้งเก่า ได้พบกับรักครั้งใหม่ที่ดูเหมือนจะสดใสกับ ธาวิน หนุ่มหล่อที่กำลังศึกษาต่อปริญญาโทในต่างแดน ผ่านแอปพลิเคชันหาคู่ ทั้งสองสานสัมพันธ์กันอย่างรวดเร็วผ่านโลกออนไลน์ ถักทอความรู้สึกดีๆ ที่เติบโตขึ้นอย่างลึกซึ้ง กระทั่งวันที่ธาวินเดินทางกลับมาพบเธอในโลกแห่งความจริง ความรู้สึกนั้นก็ยิ่งชัดเจนและแน่นแฟ้น 

แต่แล้วโชคชะตากลับเล่นตลกอย่างร้ายกาจ เมื่อพิมพ์มาดาถูกบิดาบังคับให้แต่งงานกับนักธุรกิจรุ่นใหญ่ที่มีอายุคราวพ่อ เพื่อชดใช้หนี้สินก้อนโตของครอบครัว สิ่งที่เลวร้ายยิ่งกว่านั้นคือ นักธุรกิจผู้นั้นกลับเป็นบิดาของชายที่เธอเพิ่งจะมีความสัมพันธ์ด้วยเพียงไม่นาน และเธอเป็นคนตัดสินใจจบความสัมพันธ์นั้นด้วยตัวเอง แม้จะเจ็บปวด แต่พิมพ์มาดาก็ไม่มีทางเลือกอื่น

และที่น่าตกใจจนแทบสิ้นสติคือ ธาวินกลับกลายเป็นลูกชายของสามีใหม่ของเธอ ภายใต้ชายคาเดียวกัน พิมพ์มาดาต้องเผชิญหน้ากับความรู้สึกที่สับสนและขัดแย้งอย่างรุนแรง ความรักที่เธอมีต่อธาวินยังคงร้อนแรงและลึกซึ้ง แต่สถานะที่เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิงกลับกลายเป็นอุปสรรคที่ใหญ่เกินกว่าจะก้าวข้าม ยิ่งไปกว่านั้น เธอยังต้องเผชิญกับการถูกธาวินขืนใจด้วยความโกรธแค้นและป่าเถื่อนจากการถูกเธอหักอกในอดีต

อัครเดชดูเหมือนจะพอใจกับการแนะนำคนรักกับลูกชายเมื่อครู่ เขายิ้มบางๆ แล้วเอ่ยขึ้นเพื่อทำลายความเงียบที่น่าอึดอัดลง 

“เอาล่ะ เจ้าวิน... แกเพิ่งมาถึงเหนื่อยๆ ไปอาบน้ำอาบท่าแล้วเจอกันที่โต๊ะอาหารตอนหกโมงเย็น ห้องแกพ่อให้คนทำความสะอาดเรียบร้อยแล้ว” อัครเดชหันไปพูดกับธาวิน น้ำเสียงของเขายังคงเป็นปกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น 

ธาวิน ยังคงไม่ละสายตาไปจากพิมพ์มาดาได้ แววตาของเขาเต็มไปด้วยการกล่าวหาที่พิมพ์มาดารู้สึกได้ถึงแรงกดดันมหาศาล เขาพยักหน้ารับคำสั่งของผู้เป็นบิดาอย่างช้าๆ แต่ร่างกายยังคงแข็งทื่ออยู่ที่เดิม 

“ครับ!!!...” เสียงของธาวินแหบพร่าเล็กน้อยเมื่อเอ่ยตอบ เขาเหลือบมองพิมพ์มาดาอีกครั้ง มุมปากยกขึ้นเป็นรอยยิ้มที่สุดแสนจะเย็นชา และได้สื่อถึงความเป็นมิตรเลยแม้แต่น้อย 

“ถ้างั้น!!!... ผมขอตัวไปอาบน้ำก่อนนะครับ... คุณแม่เลี้ยง!” เขาจงใจเรียกสถานะของเธอ ด้วยน้ำเสียงที่เย้ยหยัน ซึ่งแฝงความหมายที่บอกว่าเขาได้รับรู้ถึงการมีตัวตนของเธอแล้ว และกำลังจับตาดูเธออยู่ 

พิมพ์มาดาสัมผัสได้ถึงเจตนาที่ซ่อนอยู่ในน้ำเสียงนั้น เธอได้แต่ยืนนิ่ง ไม่กล้าตอบรับหรือยิ้มให้ เขาคงมองเธอเป็นคนหลอกลวงสินะ! ธาวินหันหลังกลับ และหิ้วกระเป๋าเป้เดินจากไปทันที ท่าทางของเขาดูแข็งกระด้างและเย็นชา จนกระทั่งร่างของเขาหายลับไปยังทางเดินโถงบันได 

เมื่อธาวินลับสายตาไปแล้ว บรรยากาศตึงเครียดเมื่อครู่จึงค่อยๆ คลี่คลายลง พิมพ์มาดาสูดหายใจเข้าลึกๆ และพยายามควบคุมร่างกายที่ยังคงสั่นเทาเล็กน้อย เธอหันกลับมามองอัครเดช ใบหน้าของเขาดูสบายๆ ราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น 

***ท่ามกลางความอึดอัด ความรักต้องห้าม และความเจ็บปวดจากการถูกกระทำ พิมพ์มาดาต้องเลือกว่าจะเดินตามหัวใจที่ยังคงร่ำร้องหาเขา หรือจะยอมจำนนต่อพันธะที่ผูกมัดเธอไว้กับชายแก่คราวพ่อที่เธอไม่ได้รัก เพื่อความอยู่รอดและความสุขที่ริบหรี่ในชีวิตของเธอและครอบครัว...ฝากติดตามกันด้วยนะครับ นักอ่านที่รักทุกท่าน 

เฮียกังฟู