Dear lord…รักฉันสิ

แนะนำตัวละคร 

ลิลิท 

ลินลดา กรพิพัฒน์ 

อายุ 21 

ส่วนสูง 160 

นักศึกษามหาวิยาลัยนานาชาติ S  

เอเดน 

อีธาน เดนเวอร์ 

อายุ 22 

ส่วนสูง187 

หนุ่มลูกครึ่ง ไทย-อเมริกัน นักศึกษามาหวิทยาลัยนานาชาติ S 

ไคโร 

ทนิทัศน์ อาอิกะ 

อายุ 22  

ส่วนสูง 186 

หนุ่มลูกครึ่งไทย - ญี่ปุ่น มหาวิทยาลัยนานาชาติ S 

เทรเวอร์ 

ไททัศน์ บาร์ทลิ่ง 

อายุ 22  

ส่วนสูง 187 

หนุ่มลูกครึ่ง ไทย-เบลเยี่ยม มหาวิทยาลัยนานาชาติ S 

* * * 

The club ผับ 

“กว่าจะมา! พวกมึงแต่งตัวนานกว่ากูอี้กกก” หญิงสาวคนเดียวในโต๊ะที่ถามเพื่อนผู้ชายอีก 3 คนที่กำลังเดินมา โดยที่มีสายตามากมายจับจ้องมาที่พวกเขา… 

บอกตามตรงว่าการเป็นพวกกับคนหล่อระดับพวกมันแอบน่าเหนื่อยใจ คนตัวเล็กถอนหายใจให้ความหล่อของเพื่อนตัวเองพลางยกเเก้วเข้าปาก  

“แน่นอน ก็กูหล่อ” เทรเวอร์ หนุ่มผมน้ำตาลตาฟ้าตามสไตล์เด็กลูกครึ่ง ไทย-เบลเยี่ยมกล่าวพลางมานั่งที่โต๊ะ โดยที่มี ไคโร และ เอเดน เดินมานั่งตามมา 

“ว่าแต่มึงเหอะลิซ นี่มึงแดกเหล้าเพื่อกูหรอ?” ชายหนุ่มมองคนตัวเล็กที่หน้าเริ่มแดงเพราะฤทธิ์ของแอลกอฮอล์

“เออดิ ก็พวกมึงนัดกู 2 ทุ่ม นี่จะเที่ยงคืนแล้ว! พวกมึงมาปิดผับหรอ??” คนตัวเล็กบานเพื่อนชายที่ปล่อยให้เธอนั่งเหงาอยู่คนเดียวหลายชั่วโมง

“มึงโทษ ไอเดนเลยมันนั่นแหละมัวแต่อยู่กับสาว” ไคโร หนุ่มลูกครึ่งไทย-ญี่ปุ่นบอกพลางส่ายหน้ากับความเบื่อหน่ายของเพื่อนเพราะ เอเดน พาสาวมาที่คอนโดทำให้ทุกคนต้องรอมัน

“ไม่รู้แหละตาพวกมึง เฝ้าโต๊ะแล้วกูจะไป Dance~~”

“กูว่าอ้วก” เทรเวอร์บ่นตามหลังคนตัวเล็กที่ลุกออกไป พร้อมกับไคโรและเอเดรที่พยักหน้าเห็นด้วย เพราะทุกครั้งที่มาต่อให้พวกเจาตะเมาแค่ไหนแต่ถ้าเมื่อไหร่ที่ ลิลิท เมาจะทำให้พวกเจาสร่างทันที เพราะเธอเมาแล้วอ้วกไม่ก็นอนตรงนั้นทำให้พวกเขาอดเป็นห่วงไม่ได้… 

ฝั่ง ลิลิท

เห้อออ ฉันบอกตามตรงว่านอย! พวกมันปบ่อยให้ฉันรอที่โต๊ะคนเดียวทั้งๆที่รู้ว่า ฉันกลัวการอยู่คนเดียวสุดๆ แล้วที่นอยกว่าคือ เอเดน ทำไม ไคกับเทร ต้องรอมันด้วย!! แค่เพราะว่าพวกนั้นไปนอนคอนโดมันแล้วมันเอาสาวมาเลยต้องรออ่ะนะ!! ฉันโคตรนอย!!! เพราะงั้นคืนนี้พวกนั้นต้องรับผิดชอบ ฉันจะเมาให้เละเลย!! หลังจากที่ถอนหายใจรอบที่ล้านคนตัวเล็กก็ไปยืนด้านหน้าเวทีแล้วโชว์ลีลาสุดเซ็กซี่ ในชุดเดรสสีดำรัดรูปที่โชว์สัดส่วนชัดเจน

“ขอโทษนะครับ ชนแก้วกันมั้ยครับ” ผู้ชายคนหนึ่งเดินเข้ามาทักเธอพร้อมยกแก้วเหล้าเพื่อตีสนิท

ไม่ได้หยิบแก้วมาอ่ะค่ะ” คนตัวเล็กตอบด้วยสีหน้ายิ้มๆเพราะเธอตัดสินใจแล้วว่าจะไม่สานสัมพันธ์กับคนในร้านเหล้าโดยเด็ดขาด

“งั้นเอาแก้วผมมั้ย” ชายคนนั้นยังตื้อเธอเพื่อให้ชนแก้วกับเขา จนเธอเริ่มแสดงท่าทีรำคาญเพราะความตื้อ

“ค่ะ” หญิงสาวยกแก้วขึ้นดื่มก่อนที่จะหันเพื่อเดินกลับไปที่โต๊ะ

“นั่งตรงไหนหรอครับ^^ ไปด้วยกันมั้ย” ชายหนุ่มยังตื้อต่อขณะที่หญิงสาวเดินกลับมา โดยมีเขาเดินตามอยู่ตลอด

“มากับผัวค่ะ^^” คนตัวเล็กตอบกลับไปด้วยความรำคาญและเดินไปอ้อนเอเดนเพื่อให้ผู้ชายในร้าน้ห็นว่าเธอมากับผัวแต่จริงๆแค่ไม้กันหมา

“อ่อ…ครับ งั้นขอให้ ผัว จัดหนักๆละกัน^^” ชายหนุ่มพูดประชดก่อนเดินกลับไปเพราะรับรู้ได้ถึงสายตาจากผู้ชายในโต๊ะเธอ

“ขอบคุณน้าาาาา” คนตัวเล็กตะโกนกลับไปแบบกวนๆ ทำให้เพื่อนๆต้องถอนหายใจกับความกวนของเธอ

“แล้วบ่นอยากมีผัว” เอเดนพูดขณะยกแก้วเหล้าขึ้นมาดื่ม

“ก็ กูรำคาญอ่ะตื้ออยู่นั่นแหละ ไทป์ก็ไม่ไทป์”

“พวกมึงกลับเหอะ กูเหนื่อยละหมดอารมณ์สนุก” คนตัวเล็กกล่าวขณะเอนหัวสบไหลาเอเดนด้วยความเมา

“เอองั้นไอเดนมึงไปส่งลิทได้ป่ะกูกับไคต้องไปหาสาววะกูดีลไว้ละ”

คนตัวเล็กไม่ตอบอะไรแต่ส่งนิ้วกลางและเบะปากให้เพื่อนที่ทิ้งเธอไปหาหญิงแทน

“ป่ะ งั้นเรากลับกัน” คนตัวเล็กหันไปชวนเอเดนด้วยความึนเมาพลางเดินนำ แต่ก็ต้องเซเพราะมีคนจากโต๊ะข้างๆมาชนเธอจนปทบจะกระเด็น

“รู้ว่าเมาก็ระวังๆหน่อย” คนตัวสูงกล่าวพร้อมจับไหล่คนตัวเล็กให้ยืนตรงๆ

“รู้แล้วค่ะผัวขาา~~” คนตัวเล็กตอบหลับแบบกวนๆพร้อมกับคนตัวสูงที่ถอนหายใจเพราะชินกับเรื่องแบบนี้เนื่องจากลิลิทมักจะใช้พวกเขาสักคนเป็นไม้กันหมาเวลาเจอคนที่ไม่ถูกใจ

คอนโด ลิลิท

“มึงกูรู้สึกร้อนๆ”

“ร้อนไรมึง แอร์มึงเปิด20” คนตัวสูงกล่าวพร้อมกับจับคนตัวเล็ก ห้นั่งลงที่โซฟา

“ไม่มึงมันแบบ มันร้อนอ่ะ”คนตัวเล็กพูดพลางทำท่าจะถอดชุดเดรสรัดรูปของตัวเองออกต่อหน้าคนตัวสูงที่ทำท่าทางตกใจกับการกระทำของเธอ

“มึงกูไม่ไหวแล้วอ่ะ…”

… 

ขอเตือนไว้ก่อนสำหรับนิยายเรื่องนี้อาจมีบางฉากที่การกระทำของตัวละครในเรื่องไม่เหมาะสม รวมทั้งคำพูดและการกระทำโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน แต่ไรท์จะขึ้นคำเตือนใหเนะคะสำหรับตอนที่มีฉากไม่เหมาะสม ยังไงฝากน้อง ลิลิทกับเอเดน ไว้ในอ้อมกอดด้วยนะคะ ^3^~~