กรงรักเหมราช (อ่านฟรี-ลงจบ)

กรงรักเหมราช : รีอัป‼️ 

by ณัฐกานต์ 

ในวัยสิบเจ็ด... เกวลินต้องรอคอยแสงแห่งความหวังในกรงทอง 

'แต่งงานกับพ่อเลี้ยงเหมราช' ทางเดียวที่มีสิทธิเลือก 

ก้มหน้าก้มตาทำงาน ใช้เรือนร่าง ความสาว ปรนเปรอเขาเพื่อแลกกับอิสระ 

ทำทุกอย่างเพื่อให้หลุดพ้นจากการเป็นนกน้อยในกรงทอง 

ทั้งที่รู้ว่าการจะบินออกจากกรงที่อยู่มาตั้งแต่สิบขวบ มันอาจไม่ง่ายอย่างที่คิด 

---------------------- 

โปรยปราย 1 

“ไม่ต้องทาโลชั่นที่หัวนมนะ มันขม” 

มันขม! 

เกวลินทำหน้าเลิ่กลั่กราวกับพบเจอเรื่องช็อกสุดขีด ก่อนจะละล่ำละลักถามเสียงสั่นอย่างมึนงง ไม่รู้ตัวเลยว่าหอบหายใจแรงเร็วผ่านปากกับจมูก 

“ขะ… ขม... ขมเหรอคะ” 

“ใช่ ฉันไม่ชอบดูดนมขมๆ ตรงนั้นก็ล้างให้เกลี้ยงด้วยนะ” 

“ตรงไหนคะ!” 

เขาปรายตามองกึ่งกลางร่างสาวที่เจ้าตัวพยายามบิดหนีด้วยความอับอายที่พุ่งลามไปทั่วทั้งอก พร้อมกับถอนหายใจเฮือกยาวคล้ายรำคาญ 

“จะตรงไหนล่ะ!” 

---------------------- 

โปรยปราย 2 

"ไปฝังยาคุม หรือฉีดยาคุมมาแล้วใช่ไหม" 

"...!" 

"เป็นอะไร ทำไมทำหน้าแบบนั้น" 

"กิ๋งไม่รู้ว่าต้องฉีด!" 

"แล้วกินยาคุมไหม" 

"ไม่ได้กินค่ะ" 

เหมราชได้ยินก็นิ่งงันอย่างเดาอารมณ์ไม่ถูก ก่อนจะหลุบตาลงมองกลางร่างอวบอิ่มที่ถูกห่อด้วยผ้าห่มจนมิดตัว 

---------------------- 

โปรยปราย 3 

“รีดให้เรียบ!” 

เขาบอกย้ำราวกับเธอเคยทำงานขาดตกบกพร่องอย่างนั้นล่ะ ทั้งที่หญิงสาวรับหน้าที่ซัดรีดเสื้อผ้าให้เหมราชตั้งแต่ขึ้นมอปลาย จีบผ้านี่โง้งคมจนแทบจะบาดซิบเข้าไปในเนื้อแล้วมั้ง และต่อให้ย้ายไปเรียนกรุงเทพเธอก็ต้องกลับมาทำหน้าที่ที่เคยทำทุกปิดเทอม 

“ปกติไม่เรียบเหรอคะ” 

“ย้อนฉันหรือไง!” 

“ปะ...เปล่าคะ กิ๋งแค่ถาม” 

“ก็เรียบดี แต่อยากให้เรียบกว่านี้อีก มีปัญหาไหม” 

เกวลินถึงกับหน้าสลด เนื้อกายบอบบางคล้ายจะร้อนระอุขึ้นมาทันทีเมื่อคนตัวโตจ้องมองการขยับตัวของเธอไม่วางตา 

“ยอกย้อนไม่เข้าเรื่อง ปากเปราะแบบนี้จะเป็นเมียใครได้ แต่งงานไปไม่รู้ว่าฉันจะได้ลูกหรือเมียกันแน่” 

---------------------- 

❤️ นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นตามจินตนาการ เป็นเรื่องสมมติทั้งหมด หากชื่อเสียงเรียงนามไปตรงกับใคร ผู้เขียนต้องขออภัยมา ณ โอกาสนี้ด้วยนะคะ 

❌ ห้ามคัดลอก ห้ามดัดแปลง ห้ามนำส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่โดยเด็ดขาด‼️ 

✨ อีบุ๊กราคาเบาๆ มีขายที่เว็บ meb แล้วนะคะ‼️